ఋతంభర

"జీవరాశుల, నిర్జీవ రాశుల చైతన్యమంతా ఇమిడి ఉండి వాటిని నిర్దేశించే ఓ దివ్య శక్తి జాలం ఋతంభర. ఋతంభర మనసు మాట్లాడే ప్రక్రియ. మనసుతో వినాలి. మనసు ఇంద్రియంగా ఆలోచనలని 'ప్రోసెస్ ' చెయ్యాలి." - (సుజనరంజని సౌజన్యంతో). విశ్వం మనకి తెలియాల్సిన సందేశాన్ని సరైన అదును చూసి ఆ మనసు అనుసంధానం చేసుకునే స్థితి కి వచ్చాకనే తెలియచేస్తుందా!? ఎపుడూ తీరని సందేశమే...మొన్న రాత్రి సుమారు 1:30AM ప్రాంతాన త్రయోదశి చంద్రుడు, పక్కగా నిదానంగా ఎగురుతున్న విమాన దీపాలు, వేగుచుక్క, గంపెడు నక్షత్రాలు, వీధి దీపాలు, షికాగో దారిపట్టిన వాహనాల దీపాలు - నింగి నేల ఏవేవో శోభలు..అవే నిత్యమన్నట్లు, 4:00AM వరకు వాటి గమనం చూస్తూనే ఉండిపోయానలా! అలా అలా ఓ కునుకు, ఇంతలో ఆరైపోయింది తెలతెలవారుతున్న సూచనలు, కూతలు, మోతలు , ఆకాశమంతా నిర్జీవంగా ఆ శోభలు, మెరుపులు లేవిక..సూర్యుడి జాడ లేదు; కాసేపు నిస్పృహ. 7 గంటల సుమారుల్లో చిక్కని వెలుగు రేఖలు. రాత్రి గమనించిన ఆ 6 రకాల కాంతుల జాడ లేనే లేదు. భానుడు నిదానంగా జరుగుతూ రోజుని నడిపిస్తున్నాడు. ఈ తేజస్సే సత్యం కదా! అనేసుకున్నాను..మళ్ళీ మబ్బులు, గాజు గుళికల జడి, గాలితో కలిసి మంచువాన వెర్రిగా 2 గంటలు. నేలంతా స్ఫటికపు మెరుపులు. శివమెత్తిన ప్రకృతీ పురుషుల నర్తన. సరీగ్గా 12PM కి అన్నీ స్తంభించిపోయాయి, గాలి లేదు, పొడారిపోయిన నేల, మబ్బుల్లోకి మాయమైన సూర్యుడు- సుందరమైన జగత్తు... "సత్యం శివం సుందరం" కదా! ఎంత అందమైన ఊహ కైనా సత్యపు పునాది లేనిది సౌందర్యం నిలబడలేదు, కవితలో అయినా, జీవితంలో అయినా. మనసుకి కావాల్సిన సమాధానం అందింది. జీవితంలో ఏదీ నిత్యసత్యం కాదు. ఏదీ ప్రకృతి పంచే సుందర రూపాన్ని, ప్రకృతిని మించిన సాంగత్యాన్ని ఇవ్వదు. ఊపిరి పీల్చుకుని జీవితంలోకి చలించాను...