పిట్టగోడ-పిట్టఘోష: 5

Illinois State Bird- Northern Cardinal అంటూ కాస్త గౌరం ఎక్కువే ఇస్తుంది ఈ అమ్మి..కానీ, "బుల్లిపిట్ట బుజ్జిపిట్ట గూటిలోని గువ్వపిట్ట వెంట వెంట వచ్చే వారి పేరు చెప్పవే ఎవరే ఎవరే పిలిచేది నేనెట్టా ఎట్టా పలికేది," అని వెంట వెంట వస్తుంది.. ఎట్టా పలికేది నేను.. నా పక్షిగానం ఎరుగని మనసు కాదులే అని సరిపెట్టుకుంటా మరి! పెట్టిన మేత, పళ్ళు రుచి చూసి పోతా... 

 
  

వడియపు తెప్పలో గోంగూర ముద్ద!

ఆంధ్రమాత గోంగూర వరకు మరి నేను భోజనం పెట్టే మాతనే!

అలంకార ప్రియో విష్ణుః అభిషేక ప్రియో శివః |
నమస్కార ప్రియో సూర్యః బ్రాహ్మణో భోజనప్రియః ||

హరిహరులు, సూర్యచంద్రులు అలరారిన లోగిలి మాది! నిత్యం లక్ష్మీ కళ ఉట్టిపడే పెరటి తోట, వాకిలి తట్టున వనం మా ఇంటికి చిరునామా... నువ్వుల నూనె/కాచిన ఆవనూనె నలుగుతో అభ్యంగన స్నానం అదీ కుంకుళ్ళు/శీకాయ పులుసుతో తలారా స్నానం కర్చూరాలు, బావంచాలు, వట్టివేర్లు పొడి చేసి ఇంట్లో తిరగలి లో విసిరి వస్త్రకాయం పట్టిన పెసరసున్నితో పూర్తికావాలి, ఇంటి పాడి గేదెకి వెన్న పూసి, వేడినీటి స్నానం కూడా పరిపాటి, అదన్నమాట మొదటిపంక్తి వైనం నా లోగిలిలో... అనునిత్యం యే పొద్దూ బ్రహ్మఘడియల్లో లేచి "కరాగ్రే.." శ్లోకం తో పాటుగా మరెన్నో వల్లె వేస్తూ/వేయిస్తూ ప్రతి శక్తికి, విద్వత్తుకీ నమస్కారం ప్రియం గా సమర్పిస్తూ, గాయత్రి మంత్రం జపిస్తూ మా నాన్నగారు తన శాయశక్తులా అవిద్య మా ఇంట చోటుచేసుకోకుండా బ్రహ్మజ్ఞానం తెలిసినవారు బ్రాహ్మలు అన్న వివేచనతో మమ్మల్ని పెంచారు.. అటువంటి మా నాన్నగారు మంచి భోజన ప్రియులు. భోజనం ఆస్వాదిస్తూ తినటం, రుచిని స్వఛ్ఛంగా ఆహ్వానిస్తూ వీలైనంత అమ్మకి చేరువగా ఉంటూ ఆహారం వండించటం, పక్కనుండి వడ్డించి రవ్వంత నిర్దయగానే ఎలా యేవి తినాలో నేర్పినందున, అనుభూతిస్తూ కుటుంబం అంతా చేరి ఒక ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణాన్ని స్వాగతిస్తూ తినేవారం...ఆయన గరిటె తిప్పి వండినవి ఇంతా అంతా వంటలు కాదు- బూందీ దూయటం తీయటం, కోడి కూర, చేపల పులుసు, బిరియానీ, కాజాలు... పదును మీద కూరగాయలు కోయటం, నౌజుల్లాంటి వాటి రుచికి లౌజు తిన్నంత రుచి రప్పించటం, మిరపకాయ బజ్జీ లో కూరిన వాము చింతపండు గుజ్జు కారం మా బొజ్జల్లోకి కూరిన వైనం అన్నీ ఇంకెన్నో ఆయన నాకు నేర్పినవే. నిజానికి 70వ దశకం లోనే కొత్తిమీర సలాడ్స్, బూడిదగుమ్మడి సూప్స్ మాతో తినిపించిన ఆధునిక ఆరోగ్య ప్రదాత తను. అలా ఆ రుచులు తెలిసిన జిహ్వ మూలానే అభిరుచులూ బాగుండేవి... పద్యాలు, పాటలు, భజనలు, గద్యాలు, నాటకాలు ఇల్లంతా భలే ఉండేది. పెళ్ళికాని బ్రహ్మచారులు, పెళ్ళైనా నోరూరి ఆగి వెళ్ళేవారు, స్వాములు, భోక్తలు, భక్తులు, అతిధులు, అభ్యాగతులు మా అమ్మ వంట నాన్నగారి వడ్డన మా విసుగుదలలు చవిచూసినవారే !!! ఒక్క విస్తరితో తినకూడదు, ఒక విస్తరైనా దానం ఇవ్వనిదే ధర్మం పూర్తికాదు అన్న నియమం, సహ పంక్తి ఉండాలి అన్నదీ అన్నిటికీను- నిజానికి నాన్నగారి తరం లో ఎందఱో ఎరుగని కొన్ని విషయాలు నా బిడ్డలకీ తెలుసునంటే అది ఆయన చలువే.


అటువంటి నాన్న గారు చెప్పినవన్నీ పచ్చబొట్టల్లే మెదడుని పరుచుకుని... వెంకటేశ్వరస్వామికి గోంగూర ముద్దపప్పు ఇష్టమట...శుక్రవారం అమ్మవారికి నేతి పాయసం, శనివారం గోంగూర పప్పు, పరవాన్నం వాడకం అలవాటు. 22 సం క్రితం దేశం వదిలినప్పుడు తెలిసింది శనివారం తాజా గోంగూర దొరకని ఇబ్బంది అంటే ఏమిటో...ప్రతి వారం వెలితి గా ఉండేది, ఉపవాసం ఉన్నట్లు తోచేది. క్రమేణా ఇల్లు ఏర్పరుచుకుని పెంచటం వచ్చే వరకు ఇండియా నుంచి తెచ్చిన పచ్చడి వాడకం ఉండేది. అలా అలా పిల్లలకీ మప్పేసాను. పెద్దమ్మ/యువ కి అల్లం, గోంగూర పచ్చళ్ళు ముద్ద పప్పు నప్పితే, చిన్నోడు/స్నేహ కి మాగాయ, కొత్తిమీర పచ్చళ్ళు, మరుగు చారు ఇష్టం - వడియాలు తప్పవు, కాచిన నెయ్యి సరేసరి... 

ఇలా సాగుతున్న నా జీవితంలో ఇపుడు శనివారం నియమం లేదు; నాన్న తలపు తినేస్తే ఆయన అమర్చిపెట్టిన జీవనశైలి ని చుట్టూరా సృజించుకుని గడపటం తప్పా! అటువంటి ఈ రోజు నాన్న గారు తిన్నట్లే వెల్లుల్లి పోపు వేసిన గోంగూర పచ్చడిలో తెల్ల ఉల్లిపాయ ముక్కలు, మెంతులు వేసి కాచిన నెయ్యి, పొత్తల్లే వండిన అన్నం, వడియాలు, గడ్డ పెరుగు (ఆయన చూస్తుంటారు ఎందుకంటే చిన్నప్పుడు ఆయనే తినిపించారు, ఇప్పుడూ ఆయన జ్ఞాపకాలతో తింటున్నాను కనుక సంబరపడతారు, నేను అర్థాకలితో ఉంటే విలవిలలాడింది ఆయనే కనుక...)  వడియపు తెప్పలోకి కూరిన ముద్దతో జీవుడు భవసాగరపు తీరాలు దాటి స్వర్గవాస కొలనుల్లో తేలిరావాలి. నలుగురికీ పెట్టిన మనిషి మిగిల్చి వెళ్ళిన వారసత్వం సాక్షిగా, అచ్చం తాతని పోలిన మనస్తత్వం తో యువ మీదుగా మరొక తరం వరకు మా ఇంటి కొంగుబంగారం పదిలం !!!



పిట్టగోడ-పిట్టఘోష: 4

"పిడికెడు బియ్యం పిచ్చుకకి వేసి, గంపెడు సంబరం నాదేనంటూ ఎగిరితే ఊరుకోనోచ్.. అరిచి గీ పెట్టి, 'చిన్ని నా పొట్టకి నీవే రక్ష' అని నీకు అనిపించేలా చేసి మరీ సాధిస్తా నా భుక్తి," అంటూ ఇదిగో యిలా ...!

గిన్నెలో చీకటి!

దుప్పట్లో మిన్నాగు లా ఇదేమిటో అనుకుంటున్నారా!?

స్నేహ కి నాకు నడుమ ఒకానొక ఉదయాన-
అమ్మా! ఇక్కడ చీకటిగా ఉంది
ఏమి పిల్లల్రా ఈ మాత్రం వెలుగు చాలదా?
నువ్వే చూడు..చాలా చీకటిగా ఉందమ్మా, Light అనకుండా Bright ఏంటి?
సరే! లైట్ వేసుకో
గిన్నెలో చీకటిగా ఉంది, లైట్ వేస్తే ఎలా పోతుంది? లైట్ చెయ్యాలిగా...
ప్చ్! స్నేహీ.. వస్తున్నా ఉండు
చూడు, ఎంత చీకటిగా ఉందో! ఇంకొంచం పాలేస్తావా
ఓ......ర్నీ, "టీ" సంగతా నువ్వనేది, చిక్కగా ఉందా :)
మరి "Dark" గా ఉంది కదా!? చీకటి అనరా!?
సరేరా.. అలా వెళ్లి కూర్చో (నేను నవ్వాపుకుని ఇంకాసిని పాలు కలిపి ఇస్తూ), పంచదార వేస్తారు, పాలు పోస్తారు/కలుపుతారు అనాలిరా
మరి...
చాలు చాలు..చల్లారిపోతుంది, తాగేయ్
అమ్మా! You're wrong! చలి ఆరదు, chill అవుతాయి టీ
అబ్బా! తల్లోయ్ తాగరా బాబు

పిట్టగోడ-పిట్టఘోష: 3

తెలుగు పాటలు విని కూనిరాగాలు తీసేవారికి ఓ క్విజ్ .. విన్నారా ఈ పాట? 


"కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూడలేకున్నా
చూడకుండా ఒక్క నిమిషం ఉండలేకున్నా
...
అదేరా ప్రేమంటే కన్నా"


విని ఉన్నట్లయితే ఇంతకన్నా బాగా మరెవరైనా చిత్రీకరించగలరా...!

పిట్టగోడ-పిట్టఘోష: 2

Bird watchers/lovers! Hawk on my Deck..నేనీ ప్రకృతీ పరమైన పురా పునీత పరవశాన- పరవళ్ళు తొక్కుతూ- ఇలా...! ఏ మాట కామాటే చెప్పుకోవాలి; ఇంత దగ్గరగా, కేవలం 5 అడుగుల దూరం కి (నడుమ కిటికీ అడ్డుగా ఉన్నా) గ్రద్ద వచ్చి వాలటం అదేదో గండభేరుండ పక్షి వచ్చినంత సంబరం గా ఉంది.

దశదిశలా తన చూపు, తన రూపే దశావతారాలు నాకు... "ఏ సీమదానివో ఎగిరెగిరి వచ్చావు అలసి ఉంటావు" అని ఇరువురమూ ఒకరికొకరం...మేత వేసీవేయగానే ఇట్టే వచ్చి ముక్కులు పగిలేలా పొడుచుకుతిని తుర్రుమనే బుజ్జిగాళ్ళ కన్నా, తీరిగ్గా నాకోసమే అన్నట్లు వచ్చి నలుదిక్కులా పరికిస్తూ కళ్ళు ఒళ్ళు నిక్కపొడుచుకుని చూసే నన్ను పలుకరించే ఈ కృష్ణపక్షి కి నే దాసోహం! ఎక్కువగా నాకు కలలో గరుడ/గండభేరుండ పక్షి కనపడుతుంది... రెక్కలు విశాలంగా విస్తరించుకుని ఒక్కోసారి ఎగురుతూ, ఒక్కోసారి ఏవేవో శిలా రూపాలుగా మారిపోతూ.





That 180 degree turns of the neck on both to right and left is a "Oh, WOW!!!" I feed small birds and it came for its feed i.e. those birds! Food Cycle continues...!





పిట్టగోడ-పిట్టఘోష: 1

11/11/2016:  ఓరోరి నువ్వుండ్రా, ఆమె గోరు సూరీడ్ని చూస్తూ తచ్చిట్లాడేప్పుడు వచ్చి కాచుక్కూచ్చున్నాము. ఇదిగో మనం బొద్దు గా కాక స్థూలకాయం పెంచుతూ ఉన్నామంటే, రాబోయే చలికాలం లో ఉధృతి ఎక్కువంట, 
 ఇదిగో అందుకే ఈ బల్లలు బోర్లేసి "రండర్రా వర్కౌట్ చేద్దాము, చైర్ స్వింగ్, చీర్ఫుల్ సింగ్," అంటూ రొద; తన కొత్త పిట్టయోగ క్లాసులో చేరితేనే మేత పెడుతుందట.."నీ అల్పాహారం నువ్వే సాధించు, లే రెక్కలార్చి ఎగురు, నోరు పెగిల్చి పాడు," అని అదిగో చూడు ఆమె కూడా పెద్ద పిచ్చుక అయిపాయె! శుభ్రంగా గోడల మీద పెట్టేది మునుపు...ఆమె పిచ్చిగానీ మనం చిక్కితే మాత్రం తను చలికి చిక్కకుండా తప్పుకుంటుందా? ఏదోమాయ చేసి ఇవాళకి మేత సంపాదించాము,  కలిసి ఉందాంరా కలిసే ఉండాలి రా...!!!




పేరులో ఏముంది!?

చెప్పేస్తే ఒక పనై పోతుంది- నాకు హాయి, నలుగురికి నవ్వు లేదా ఎకసెక్కం కాదూ మూతివిరుపు కసింత ఊదాసీనత కొండొకచో యేదో భావన కలుగుతుందిగా!?




పుట్టగానే నాకు ఇవ్వబడిన పేరు "పార్వతి" అది మా సీతమ్మామ్మ పెట్టారు కనుక, నేను నానమ్మ కూచిని కనుక, క్రమేణా అమ్మ మార్చుకున్న 'ఉష' కన్నా "చిన్న సీతమ్మ" గా చలామణి అయ్యాను, ఆ పేరు విన్నప్పుడు కోపం వచ్చినా, "నేను 'పారు' ని లేదా 'ఉష' ని," అని అరిచి చెప్పినా ఆగలేదు కాలం.."జగన్మోహిని" చిత్రం సమయంలో కొత్తగా 'జూజ' అనేవారు "జూనియర్ జయమాలిని" :) బహుశా నా దెయ్యం చూపులో, మోహనాకారమో, రమణీయమైన నృత్యమో కారణం. నడుమ యూనివర్సిటీ లో DJ usha దుబ్బు జుట్టు ఉష అన్న నామధేయం కూడా దాటి వచ్చాక ..ఇంతలో ఎన్ని వింతలో అన్నట్లు ఒక పుష్కరం గడిచిపోయాక ఎవరో "రోజా" చూసి వచ్చి "ఉషాంటీ మధుబాల లా ఉన్నారు," అనేసరికి అలాగ..అలా అలా మళయాళీ, స్పానిష్ మార్కు పేర్లు/వైనాలు అద్దబడి, అతకబడి బొద్దుగానో/బక్కచిక్కిన భామిని గానో ఉంటుండగా "సమంత లా ఉన్నావు మొహం చూస్తే, వెనక జుట్టు రమ్యకృష్ణ స్టైల్," అంటూ నాకొక అహం, అస్తిత్వం ఉండనీయని రొదలు తాకి పోయాక (అవన్నీ కృత్రిమమైనవేనని తెలిసిపోతుండగా) పండుగ ఉదయం పరవాణ్ణం వంటి మాట వదిన నోటి వెంట వచ్చింది "నిన్ను చూస్తే అచ్చం మీ నాన్న గారు చుట్టూ ఉన్నట్లే ఉంది, నీ స్వభావం అంతా మావయ్యగారిదే, ఆలోచనలు, ప్లానింగ్ భలే భరోసాగా ఉంది," అని. ఎంత హాయిగా ఉంది నాన్న నాలో మూర్తీభవించడం..అదీ ఆహార్యం లో ఆహారపు అలవాట్ల నుంచి మొదలుకుని ఆలోచనాతీరు వరకు నాన్నగారిని పోలిన కారణం గా నేను ముచ్చటగా 'JK' aka (also known as) 'Junior Kesava' అని పిలుచుకునే నా బిడ్డ నాతో ఉన్న క్షణాల్లో-ఆ క్షణం నుంచి అలా తడిసిన కళ్ళలో ఒక కంట సీతమ్మ లోకం, ఒక చూపు ఆవరణ నాన్న ప్రపంచం లోకి త్రోవలు పరుస్తుంటే నా ముద్దుల కూతురు "నా పిల్లలకి అమ్మమ్మ కుడుములు, పొంగల్ చేసిపెడతా," అంటూంటే (ఆ ధ్వని తనకి నేను చెప్పి తినిపించిన అమ్మమ్మ వంటలది కావచ్చు, లేదా నాకు రాబోయే మనవలకి తను అమ్మగా చెప్పే ఊసులదీ కావచ్చు) ఈ తరతరాల తరగని రక్తబంధాల భావోద్వేగాలు నన్ను సంద్రాన పడవలా ఊపుతున్నాయి, ఇక నాకు కట్టబడిన తెరపైన బొమ్మల తెరచాపలు ఎన్నైనా సరే, సంతోషం గా స్వీకరిస్తాను- మీరు మరువలేని మరువపు గుభాళింపునై మిగిలిఉంటాను...!