ఆకలికి ఇంకా ఆకలి తీరలేదు

ఆకలి కూడా ఆవురావురంటోంది.
అందినవన్నీ ఆబగా కతుకుతుంది.
ఆరనిమంటగా వెలుగుతూనేవుంది.
పేదయువత భవితని మింగుతూవుంది.

ఆకలని వ్రాయను డు ము వు ల విభక్తులక్కరలేదు.
ఆకలి ఆక్రందనకి శృతిలయలవసరంలేదు.
గాలికి మల్లే కంటికి ఆనదు, జఠరాగ్నికి మాత్రం తానే ఆజ్యం.
వయోబేధమెరుగదు, రుచీ శుచి చూడనీయదు.

పూరిగుడెశలోనే విడిది చేస్తుంది.
రత్నాలు కొనగల వాడింట నిలవనంటుంది.
గంజి అరుదైన వాడిని వదలక వెన్నంటివుంటుంది.
కాలే కడుపుల కన్నీటి జలకాలాడుతుంది.


ఆకలి ఎరుగని ఆసామి కళ్ళకి మరో ఆకలి,
అది తీర్చను ఆకలిగొన్న మరో బక్కప్రాణి కాదా బలి?
అక్షరజ్యోతి వెలిగించని జాతి అధోగతా ఇది?
ఆకలిని అమరురాల్ని చేసిన జనతదా ఈ దుస్థితి?

కూడి మనం చేయలేమా ఏదో ఒక నిస్వార్థ కార్యం?
కల్పించలేమా ఒక్కరినీ ఆకలి బారిన పడనీయని సౌకర్యం?
ముందంజవేసిన మనకొందరిదైనా కాదా ఈ కర్తవ్యం?
ఇవి నెరవేరేవరకు ప్రగతికి దూరం కాదా ఈ ఆకలి రాజ్యం?