ఎన్నిసార్లు?

జననం ఒకసారే, మరణమూ ఒకసారే.
ఒకటి వదిలిపోతుంది, ఒకటి వెంటపెట్టుకుపోతుంది.
చలనం ఆగదే, పయనమూ ఆగకూడదే.
ఇది స్తంభించింది అది స్తబ్దమైపోయింది.

ఎన్నిసార్లు మరణించి మళ్ళీ పుట్టాను?
ఎన్నిసార్లు సంచలించి ప్రవహించాను?

వాస్తవానికి నాకు అందని నువ్వు,
కలల ఎడారిలోనూ ఎండమావివేనని,
ఆ దాహార్తిలో అక్కడే ముగిసిపోయాను,
సైకత రూపాన్నై మళ్ళీ ప్రాణం పోసుకున్నాను.

వూహల్లో నను వదలని నీవు,
శరత్ ఋతువులో నీహరికవేమోనని,
ఆ నిరాశలో ముందే కనుమూసేసాను.
ప్రత్యుష కిరణమై ఉనికి తెచ్చుకున్నాను.

మమతావేశంలో నన్ను మించిన నువ్వు,
జ్వాలాముఖివై లావాలా కరిగిపోతే,
చితిమంటగ నిన్నే చేసి నేకాలిపోయాను.
శిలాజాల్లోనుండి కదలి లేచివచ్చాను.

ఇన్ని మరణాల్లో నను తిరిగి పుట్టించిన సంజీవని,
ప్రేమ ఇక సెలవని నేడు మరణించింది.
ఎన్నోసార్లు నీకై చచ్చి బ్రతికిన నేను ఇక చాలని,
ఈ ఒక్కసారికీ నిన్నే చంపేసాను.