శిశిరాన వాన, మంచు క్రమ్మిన వేకువ

అప్పుడప్పుడు కలియచూస్తూ కదిలేప్పుడు అప్పటికప్పుడు జాలువారే అక్షర మాలలివి...
***
కాలంతొ తరిగిన వన్నెలు, రాలిన ఆకులు... కొమ్మ రెమ్మ మూగవోతుంటే, అమ్మ వేరు మాత్రం కదిలి పొగిలిపోతుందేమో, గాలి చెలికాని తోడుచేసుకొని విలయతాండవంతో విలపించినట్లు తనువెల్లా వణికిస్తొంది

***
పచ్చల పతకం నిలువు దొపిడీగా మొక్కుకుందేమో పిచ్చి నా చిట్టి మొక్క, ఒకటొకటిగా ఆకు రాలుస్తూ మంచు చీరకప్పమని కాలాన్ని ప్రార్ధిస్తుందేమో?

***
గాలి గొల్లడు మళ్ళీ మళ్ళీ తోలుతున్నా
మత్తు వీడని నల్ల మబ్బు మేకపిల్లలు ఒళ్ళు విరిచి దొల్లిగింతవేసినట్లు
ఆకసాన అదో అందం
రేయి తొలగి వెళ్ళివస్తానంటున్నా
హత్తుకున్న తీపి తలపులు ఎద వీడి వెళ్ళమన్నట్లు
పరవశాన మదిదీచందం