దయార్ద్ర దృక్కు

అంతదాకా జరిగిన ఘటనలు మర్చిపోయాను
నిజానికి గుర్తుండేవేవీ జరగనూ లేదీ రోజు.

ఆ చిన్ని కళ్ళ కాంతికి-
మా నడుమ దూరమే
నీడగా నా మీద వాలినట్టుగా ఉంది
అలవాటైన అలవోకడతో అమ్మ భుజమెక్కి
నాకోసమో ఆత్మీయ కరచాలనం అందిస్తూ...

'బుజ్జితల్లి' అవును అచ్చంగా అదొక 'బుజ్జితల్లి'
బారలు జాపిన నా చేతుల్లో ఆ బుజ్జాయి
అనుకోకుండా ఆకాశం లోకి చూసాను
ఏ దేవతా పుష్పం రాలిపడిందోనని అబ్బరంగా

బుల్లి పాదాల కేళికి పరవశించి
ఉయ్యాల పరుపుగా మారిపోవాలని ఊహ కలిగింది
గుప్పిళ్ళు కూరిన నోట సొంగ, చొల్లుమాటలు
ఒకదాని వెంట ఒకటి, చెప్పలేని హాయి
అందినంతవరకు అద్దుకున్నాను అత్తరులా
పాపాయ్ బట్టలు పదే పదే తడుముకున్నాను
ఎందుకో తెలియదు, అమ్మ స్పర్శలానే ఉందనిపించింది

"బుజ్జితల్లి" నా పిలుపు నీకు నచ్చినట్లేనా,
నా మాటలన్నీ అర్థమైనట్లు నిక్కి చూస్తున్నావు?
రవ్వంత కాలం నా బతుకున మెసిలిన ఆత్మబంధువా
నీ నవ్వుల లోకాన నన్ను నిలిపిన బుజ్జితల్లీ
ఆపుడపుడూ ఇలా పలకరించిపోవే
ఈ రూపున కాకపోయినా, ఇంకొక చిన్నారిగా...

నిజానికి నీ కళ్ళు నాకు పరిచయమే
ఆ కళ్ల లోని దయ కొరకే అన్వేషిస్తాను
నిరంతరం తపిస్తాను
ఇంతకు మించి ఒకరికొకరం ఏమీ చెప్పుకోవద్దు
ఈ రేయికి తలుచుకోను ఇపుడు నీ జ్ఞాపకం ఉంది నాకు.

(మళ్ళీ కలుస్తామో లేదో తెలియదు, కానీ ఆదరం గా ఆదమరిపించిన ఆ చంటిపాప మిగిల్చిన అనుభూతికి కృతజ్ఞతగా.)