వన్నెచిన్నెలు

                                 

నైమిత్తిక జీవిత ఆనవాళ్ళ వెంట నిలవని క్షణాల బతుకురణ సారథ్యం లోనూ
మనసు భాష్యాలకి కొదవ లేదంటే కంటి ఆవరణకీ అవధి ఉండదు- 
ఉరుకుల పరుగుల్లో ఒకింత మన వైపుగా దృక్కులు సారించే ఉడుత కావచ్చు, 
కొమ్మలంచున తాళం వేస్తూ శ్రుతిలయలు తప్పని గీతాలాలపించే పిట్టా కావచ్చు
'జీవన సౌందర్య రసావిష్కరణకు ఆరో ఇంద్రియం మరేదీ కాదు హృదయమే'నని చెప్పేందుకు!!!