స్నేహమా..

మొదటిసారి నీవు తలుపు తట్టినపుడు,
నా చిరునామా నీకెలా తెలుసునని అడగలేదు, గుర్తుందా?
నను వెదుకుతూ నీవొస్తావని నాకు ముందే తెలుసుగా..

నీ చేయి నా చేయి కలిపి బంధమడిగినపుడు,
మిగిలిన వివరాలేవీ అడగలేదు, అవునంటావా?
అంతకన్నా నీవు మరేమీ కోరవని నాకు ముందే తెలుసుగా..

నా మనోప్రాంగణంలో నీ మాట పారిజాతాలు పరిచినపుడు,
దోసిలొగ్గి పొదివి పట్టుకున్నాను, మర్చిపోయాననవుగా?
అవి నాకోసం జారిన ముత్యాలకోవలని నాకు ముందే తెలుసుగా..

నా కంటినీరు నీ వేలికొసల్లో ఆవిరైనపుడు,
నీకూ వేదన చెలరేగిందని అన్నావు, నిజమేకదూ?
అదే మన జీవననాదమని నాకు ముందే తెలుసుగా..

నా పంటిమెరుపు నీ కనుచూపుల్లో రూపుదిద్దుకున్నపుడు,
నా తనువు మిడిసిపడిందన్నావు, నవ్వేస్తున్నావా?
నీ అత్మీయజలధారల్లో తడుస్తానని నాకు ముందే తెలుసుగా..

ఇన్నీ తెలిసిన నాకు తెలియనిదల్లా ఒకటే, అసలు నీవెవరవని.
అన్నీ అడగక చెప్పే నీకూ తెలియనిదదొకటే అని కల్లో చెప్పావుగా.
మనమీ వూసు కనుక్కోను మరుజన్మలోనూ కలుసుకుందామా?

*************************************
"
ఆకాశమా నీవెక్కడ, అవని పైనున్న నేనెక్కడా. ఏ రెక్కలతో ఎగిసి వచ్చినా... ఏ రెక్కలతో ఎగిసి వచ్చినా, నిలువగలన నీపక్కన" అని నాకన్నా ముందు ఘనత చాటుకున్న కవిగారికి మీద కన్నెర్ర చేసుకుని, అయినా నేస్తం వుండాల్సింది నా పక్కన కాదా అని సర్ది చెప్పుకుంటూ...