అక్షరాలుగా వెలికి వస్తూ లేదా వెలికితీస్తూ ఆలోచనల్లోకి, ఆసక్తిలోకి ఇనికిపోతారు కొందరు; వారిలో కొందరు సమకాలీనులే! ఆ కొందర్ని మన జీవితకాలంలో కలుసుకునేసరికి జ్ఞాపకమే చిరునామా గా మిగిల్చిపోతారు... ఈ మధ్య ఏకధాటిగా కనీసం రెండు నెలలుగా చదువుతూ ఉన్న బ్లాగు, డా. తాతిరాజు వేణుగోపాల్ గారిది. 3 వారాల తర్వాత గమనించాను, ఆయన "ఈ పూటకి నా మాట" అనే టాగ్ లైన్ తో రాసినవి నేను చదివేనాటికి "మునుపటి నా మాట" గా మారిపోయాయని. చదవటం మానలేదు కానీ ఆయన చివరి పోస్ట్ చదివినప్పటి నా మనస్థితికి చాలా విచలితనయ్యాను, తిరిగి సంభాళించుకుని హాయిగా కబుర్లతో సాగిపోయే ఆయన టపాలు చాలావరకు పూర్తి చేసాను.
కనుక "కృష్ణప్రేమ" అంటే మనకందరికీ మరో విద్యాలయం సినిమా అని చెప్తూ, సినిమా పాటల కవులని చిక్కగా పరిచయం చేసిన వారి కమ్మని రుచి గల ఆ తెలుగు పట్ల మక్కువ...ఆయన చాలా పఠనం, అధ్యయనం చేసి పరిశీలనతో కూడిన అంశాలతో రాసినవి భలే చదివిస్తాయి; దేవులపల్లి పక్షాన ఉంటాను కనుక ఆయన్ని గూర్చిన వీరి మాట:-
కనుక "కృష్ణప్రేమ" అంటే మనకందరికీ మరో విద్యాలయం సినిమా అని చెప్తూ, సినిమా పాటల కవులని చిక్కగా పరిచయం చేసిన వారి కమ్మని రుచి గల ఆ తెలుగు పట్ల మక్కువ...ఆయన చాలా పఠనం, అధ్యయనం చేసి పరిశీలనతో కూడిన అంశాలతో రాసినవి భలే చదివిస్తాయి; దేవులపల్లి పక్షాన ఉంటాను కనుక ఆయన్ని గూర్చిన వీరి మాట:-
No comments:
Post a Comment