వసంతం

మబ్బుపిట్టల రెక్కల హోరులో
మత్తెక్కినగాలిని మందలిస్తూ, 
మేలిముసుగు చాటుగా 
చిరునవ్వు పింజెలు విసిరినదెవరో

చెలి పలకరింత తొలకరి మొలకై
ప్రియుని ఊసులు పూచిందా,
పూతేనియ వలపు వరదలై
వనమాలి జాడలు తెలిపిందెవరో

ఎదురుచూపున కరగని క్షణాలే
పదాలుగా మారి, పుటలుగా పుడుతూ
కాలమే ఒక కావ్యమౌతుందని,
ఆ కావ్యమే కరుగనున్నదన్నదెవరో

ఎవరెవరన్నది ఎదసొదలకి వదిలి,
చెదరని మనసుల మందిరాల్లో
కరగని మమతల సోపానాలెక్కిన
జంటపక్షుల సురగానాలవి