ముక్తాయింపు

చిక్కగా పరుచుకున్నశూన్యాన్ని
తదేకం గా చూసుకుని-
సంగ్రహిస్తాను చిత్రాలెన్నో
ప్రదర్శనాభిలాష లేదు;
పదిలమైన నెలవు కావాలి,
మాతృక ని సృజన చేసే చూపు కావాలి,
నా కంటి ఆవరణ లో అలికిడి రావాలి. 

మెత్తగా ఆవరిస్తున్న మౌనాన్ని
మమేకమై ఆలకించి-
విరచిస్తాను కవనాలెన్నో.
సమ్మేళనాకాంక్ష లేదు;
నిండైన స్వరం కావాలి,
బాణీలు కట్టి ఆలపించే మనసు కావాలి,
ఈ నిశ్శబ్ద వాకిలిలో రాగాలు మ్రోగాలి.

చిద్రమైన పూరేకులు ఏరుకోవాలి,
సజ్జలో సర్దుకుని సాగిపోవాలి.
హిమోన్నత శిఖరాల బాట వెదుక్కోవాలి,
ఆచూకీ అడగని సీమలకి తరలిపోవాలి.
షరతులు పెట్టని సాంగత్యం కావాలి,
పునః సమీక్షల అలిసిన హృదయ తపన తీరాలి.
పరకాయించి చూడటానికిక మరేవీ మిగలకూడదు...