ఇంతే /గా!/నా?/లే!?/ తెలీదింకా...

ఉదయాన్నే కాఫీకప్పులోకి నోరు తెరుస్తూ:
పాత మిత్రుల పలకరింపుకని కిటికీలు
మూసి ఉంచిన పుస్తకమొకటి కూడా తెరిచాను

లోలోపలా తెరవబడుతున్న తలుపులు, తలపులు

తెలిసిన ఆస్వాదన,
తెలియని అనుభూతి, 
తెలిసీతెలియని ఆరాటం

ఎప్పటిలానే అసంబద్ధమనిపించే ప్రశ్నల ధాటి

రెక్కల ధ్వనితో, కూతల కుదుపుతో
ఆమని సంబరాలలో చిరకాల స్నేహితులు:
ఒక నిమిషం చిటారుకొమ్మన ఊయల ఊగుతాయి
చివాలున నేలకి వాలుతాయి
కిటికీ అంచున ఆగి, వెక్కిరించినట్లే ఉంటుంది
ఎందుకా అసహనం? కాదేమో, 
స్వేఛ్ఛావిహంగపు వైనమదేనేమో
మదిలో రెక్కలు కట్టుకున్న అనుభూతి
ఇంకాస్త చేరువగా జరిగి-
వాటి పాటలే వినమంటుంది

ఒడిలోంచి హఠాత్తుగా జారిపడిన పుస్తకంలో:
వేలికొసలకి తగిలిన పుట అంచున ఒక మడత
మరిచిపోకూడని ఒక చిరునామా వెన్నులో జలదరింపుగా
ఏనాడు జరిగిపోయాను ఆ జ్ఞప్తుల నీడల నుంచి,
వెన్నెల్లో ఆకుకొసల మీద వరసలు కట్టే నీలిమ మరిచి?

చివరి చుక్క చేదుగా గొంతులోకి దిగాక,
కిటికీ ఊగేలా చలిగాలి దూసుకువచ్చాక
గుండె లయ మాత్రం యధావిధిగా సాగుతుంటె
చిరు నిట్టూర్పుతో మూసిన పుస్తకం, కిటికీ వదిలి
ఖాళీ కప్పు, కరుగుతున్న మనసుతో కొత్త రోజులోకి నేనిలా,
ముసిరే తలపులు, మూసుకోని తలుపులు లోలోపల పదిలంగా !!!