"తత్ త్వం అసి"

This Poem is originally written by Ravi Yelamanchili.  As I liked the content a lot and desired to share the essence in telugu to my blog readers, I attempted this translation. All credits hence must be given to Ravi.)

వినిపిస్తున్నదంతా - వింతగా
బుద్దికి ఏమీ తోచదు

మా ఊరి కొబ్బరిచెట్టులా కాదు,
ఈ గర్విష్టి ఓక్ చెట్లు 
ఋతువులోనూ మేను వంచి
నేలను చుంబించవు

నాకు ఈ చలిరోజులు అస్సలు నచ్చవు 
వాయు మావయ్య బడి అయ్యాక 
ఉప్పు చెరువు దగ్గరకి వాహ్యాళికి తీసుకువెళ్ళడు
మొద్దుబారి ముడతలుపడిన వేళ్ళతో నా నల్లని జుట్టుని నిమరడు

కనీసం బ్రహ్మ నాలుగు ముఖాల్లో ఆవలింత వస్తే
ఏమి జరుగుతుందో అన్న కట్టుకథ కూడా వినిపించడు

మానసికనిపుణులు మావయ్యకి పట్టిన జబ్బుకి
ఋతు ప్రభావాన కలిగే కలత అని పేరు పెట్టారని అమ్మ చెప్తుంది

అందుకేనేమో ఆ వసారా లో చెక్కమెట్ల మీద కూర్చుని
మంచు వంక తదేకంగా చూస్తుంటాడు-

గడ్దిమీద, చలికి ముద్దకట్టిన నేల తోనూ
"తత్ త్వం అసి", "తత్ త్వం అసి" అంటూ
ఒక పెద్దమనిషి తరహా కరచాలనం చేసినట్లుండే
తన చుక్కలలేడి కాలిగిట్టల శబ్దం కోసమే
నిరీక్షిస్తూ.

ఒక చిరు అనువాద ప్రయత్నం: 
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(అమెరికాలోనే పుట్టి పెరిగి, 15 ఏళ్ళ ప్రాయంలో నా స్నేహితురాలి కొడుకు, రవి తన పాఠశాల కవితల పోటీలో ప్రధమ స్థానం గెల్చుకున్న కవిత ఇది. కొన్ని స్థానిక పత్రికలలో ప్రచురితమైంది. నాకు అనువాదాలలో ప్రవేశం బహుస్వల్పం. కానీ, ఈ ఏడాదిగా ఎన్నోసార్లు చదివి ప్రయత్నించాను. ఇవేళ్టికి కాస్త మరొకరికి పంచే స్థాయికి తేగలిగాను అనుకుంటూ, ఆ చిరంజీవి ప్రజ్ఞ ని నేను ప్రదర్శిస్తూ-)

Ravi | “That Thou Art”
---------------------------

Everything hear – is strange.
Sense makes nothing: 

unlike our coconut trees in the village, 
these arrogant oaks don’t arch their trunks
and kiss the ground even when 
the monsoon arrives.

I hate these winter days the most:
Uncle Vayu doesn’t 
walk me to the salt lake after school, 
run his calloused and wrinkled hands
through my black hair, 

or even tell me that silly story
about what will be left after
the four heads of Brahma 
have begun yawning.

Amma says that the psychologists
diagnosed Uncle Vayu
with a type of depression called 
Seasonal Affective Disorder.

Maybe that’s
why he sits outside 
on the wooden porch steps 
and stares at the snow– 

just waiting to hear his 
spotted deer’s hooves
make the sound 
“Tat Tvam Asi,” “Tat Tvam Asi”
against the grass, frozen stiff, 
like a gentleman’s handshake.