"కవిత్వం అంటే?" నాకు నేనే వేసుకున్న ప్రశ్నని మోసుకుంటూనే,
పదిలంగా నా 'కవితాసంకలనం' ఒకటి నీకు పోస్టులో పంపుదామని...
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
నిర్లిప్తం గా సమాధానం కొరకు వేచిన చెవులతో
ఇన్నేళ్ళగా ఎన్నో-నవ్వు అద్దకాలతో- ముతకబారిన ముఖాలు,
ఉద్యోగాలు: డాలర్లలో/డాలర్ల కోసం, ఇంద్రియాలు వేలం వేసుకుని
క్రిమి ఇబ్బంది గా కదులుతోంది లోలోపల:
గూటి గోడలు ఎక్కుతూ జారిపడుతూ, గుండెజిగటలో కూరుకుపోతూ
పగిలిపోగల ఆ ఒక్క గుండె చేజార్చుకున్నాను, అక్కరలేని జవాబు
నీరుగారిన ఆశలు, ప్రణాలికలు మనసులో-
దేహం లోపలా వెలుపలా ప్రవహిస్తున్న చీమూ నెత్తురు
బతుకుని ఒరుసుకుని సాగే లజ్జా, బిడియాలు - ఏ జలతత్వం తెలపాలి?
నువ్వు, నేను, తను నిజానికి ఈ మర్త్యలోకం, కదిలే జీవం
ఏదో ఒకనాటికి Perishable
మరణ సంహిత ఇదే/ను/గా/!?
విపత్తు ని పొట్లాల్లో చుట్టి విసిరేయగలిగితే,
విశ్వం పట్టటానికి అంతే లోతైన గొయ్యి తవ్వాలి,
ఇదే, ఈ నానాజాతులకి నాబోటి జీవి తలపెట్టగల
Potentially Hazardous యోచన
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
మళ్ళీ అదే నవ్వుతో, విసుగు ధ్వనిస్తూ అదే ప్రశ్న- తెప్పరిల్లాను
కానీ, I grinned back, sort of smiled...
చెప్పగల/అంగీకరించబడే మాట మెత్తగా అప్పజెప్పి
కొత్త సమాధానం కొరకు వెదుకులాట
ఈమారు నాలోని నాకు నేను వేసుకున్న ఇంకొక ప్రశ్న
పువ్వుల్లో ఏదో ఉంటుంది, పసిపాప నవ్వల్లే - ఏమిటది?
పసిపాప కన్నుల్లో దాగి ఉంటుంది వెన్నెలల్లే
సున్నితం గా, లేతగా-
లేత గాలిలో, నీరెండలో కోమలత్వం ఉన్నట్లే
అవన్నీ fragile beings, ఖచ్చితం గా విలువైనవీను
కాలం ఎంత చిక్కగా ప్రవహిస్తుంది,
ఎన్నిటిని దాటుకుని ఎడతెరిపిలేకుండా...
ప్రశ్న వెనుక ముసురుతూ ఇంకొన్ని మరికొన్ని ఇంకెన్నో!
అశాశ్వతం కి నిర్వచనం: ఏది?
ఇదొక్కటీ శాశ్వతం గా దొరికితే బావుణ్ణు
కలవటం, విడిపోవటం, పోగొట్టుకోవటం, నిరీక్షించటం
నిరంతరం దేనికొరకో నశించిపోయే ఉద్వేగాలు
ఊరించే విష ఫలాలు, ఆ ఒక్క బలహీనతనీ
బలం గా చేధిస్తే -
ఆకాశం దాచుకున్న nonperishable,
సముద్రం పొదివిపట్టిన perpetual శాంతి నిత్య సత్యమై పోదూ!?
యంత్రాలు, యాంత్రిక వైనాలు, ప్రాపంచిక పోకడలు
వీటికన్నా Potentially Hazardous వస్తువులేవి
సముదాయాలు, సమూహాలు గా అవే బండశిలలు-
మర మనిషి గా మారిన నువ్వు, నేను, మనమంతా!
ఇకిప్పుడు చెప్పు,
నీ నుంచి, నా నుంచి, మనల్ని కాపాడుకునే వృత్తిని చేపడదామా
మనమిద్దరం ఈ చిన్ని లోకాన్ని రక్షిద్దామా?
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
విశ్వాల తనిఖీ చేస్తూ - సృష్టి కోసమొక తపాలా వ్యవస్థ కనిపెడుతూ -
మరణించే వరకు ఓ మహత్తర కార్యం నెరవేరుస్తూ...
కవిత్వమంటే జవాబు అవసరం లేని బతుకు సాగిస్తూ-
లోలోపల పగుళ్ళ సవ్వళ్ళు వినవస్తున్నాయా?
రంగు రంగు రెక్కల సీతాకోకచిలుక నీకు త్రోవ చూపుతూ-
05/02/2014
పదిలంగా నా 'కవితాసంకలనం' ఒకటి నీకు పోస్టులో పంపుదామని...
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
నిర్లిప్తం గా సమాధానం కొరకు వేచిన చెవులతో
ఇన్నేళ్ళగా ఎన్నో-నవ్వు అద్దకాలతో- ముతకబారిన ముఖాలు,
ఉద్యోగాలు: డాలర్లలో/డాలర్ల కోసం, ఇంద్రియాలు వేలం వేసుకుని
క్రిమి ఇబ్బంది గా కదులుతోంది లోలోపల:
గూటి గోడలు ఎక్కుతూ జారిపడుతూ, గుండెజిగటలో కూరుకుపోతూ
పగిలిపోగల ఆ ఒక్క గుండె చేజార్చుకున్నాను, అక్కరలేని జవాబు
నీరుగారిన ఆశలు, ప్రణాలికలు మనసులో-
దేహం లోపలా వెలుపలా ప్రవహిస్తున్న చీమూ నెత్తురు
బతుకుని ఒరుసుకుని సాగే లజ్జా, బిడియాలు - ఏ జలతత్వం తెలపాలి?
నువ్వు, నేను, తను నిజానికి ఈ మర్త్యలోకం, కదిలే జీవం
ఏదో ఒకనాటికి Perishable
మరణ సంహిత ఇదే/ను/గా/!?
విపత్తు ని పొట్లాల్లో చుట్టి విసిరేయగలిగితే,
విశ్వం పట్టటానికి అంతే లోతైన గొయ్యి తవ్వాలి,
ఇదే, ఈ నానాజాతులకి నాబోటి జీవి తలపెట్టగల
Potentially Hazardous యోచన
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
మళ్ళీ అదే నవ్వుతో, విసుగు ధ్వనిస్తూ అదే ప్రశ్న- తెప్పరిల్లాను
కానీ, I grinned back, sort of smiled...
చెప్పగల/అంగీకరించబడే మాట మెత్తగా అప్పజెప్పి
కొత్త సమాధానం కొరకు వెదుకులాట
ఈమారు నాలోని నాకు నేను వేసుకున్న ఇంకొక ప్రశ్న
పువ్వుల్లో ఏదో ఉంటుంది, పసిపాప నవ్వల్లే - ఏమిటది?
పసిపాప కన్నుల్లో దాగి ఉంటుంది వెన్నెలల్లే
సున్నితం గా, లేతగా-
లేత గాలిలో, నీరెండలో కోమలత్వం ఉన్నట్లే
అవన్నీ fragile beings, ఖచ్చితం గా విలువైనవీను
కాలం ఎంత చిక్కగా ప్రవహిస్తుంది,
ఎన్నిటిని దాటుకుని ఎడతెరిపిలేకుండా...
ప్రశ్న వెనుక ముసురుతూ ఇంకొన్ని మరికొన్ని ఇంకెన్నో!
అశాశ్వతం కి నిర్వచనం: ఏది?
ఇదొక్కటీ శాశ్వతం గా దొరికితే బావుణ్ణు
కలవటం, విడిపోవటం, పోగొట్టుకోవటం, నిరీక్షించటం
నిరంతరం దేనికొరకో నశించిపోయే ఉద్వేగాలు
ఊరించే విష ఫలాలు, ఆ ఒక్క బలహీనతనీ
బలం గా చేధిస్తే -
ఆకాశం దాచుకున్న nonperishable,
సముద్రం పొదివిపట్టిన perpetual శాంతి నిత్య సత్యమై పోదూ!?
యంత్రాలు, యాంత్రిక వైనాలు, ప్రాపంచిక పోకడలు
వీటికన్నా Potentially Hazardous వస్తువులేవి
సముదాయాలు, సమూహాలు గా అవే బండశిలలు-
మర మనిషి గా మారిన నువ్వు, నేను, మనమంతా!
ఇకిప్పుడు చెప్పు,
నీ నుంచి, నా నుంచి, మనల్ని కాపాడుకునే వృత్తిని చేపడదామా
మనమిద్దరం ఈ చిన్ని లోకాన్ని రక్షిద్దామా?
"Anything Fragile, Liquid, Perishable, Or Potentially Hazardous?"
విశ్వాల తనిఖీ చేస్తూ - సృష్టి కోసమొక తపాలా వ్యవస్థ కనిపెడుతూ -
మరణించే వరకు ఓ మహత్తర కార్యం నెరవేరుస్తూ...
కవిత్వమంటే జవాబు అవసరం లేని బతుకు సాగిస్తూ-
లోలోపల పగుళ్ళ సవ్వళ్ళు వినవస్తున్నాయా?
రంగు రంగు రెక్కల సీతాకోకచిలుక నీకు త్రోవ చూపుతూ-
05/02/2014
Beautiful..usha garoo..:-):-)
ReplyDeleteఎగిసే అలలు గారు, నెనర్లు. నిజానికి ఈ కవీత నన్ను చాలా వేదనకి గురిచేసి, నా భావోద్వేగాలని నేనే తట్టుకోలేని మానసిక స్థితికి గురిచేసి మరీ వెలికి వచ్చింది. అసలా బాధ వర్ణనాతీతం; ఈ కవిత ప్రేరణ ని సగ న్యాయం చేసినట్లె కానీ ఉంచుకోలేక పంపేసా. మీకు కృతజ్ఞతలు.
DeleteI don't know what to comment, I am speechless. Long ago I was a blogger with history and poetry subjects then left that these days no poetic blog attracted me. This is my first visit to ur page and to my astonishment and I could here again the BEAUTY OF SOUND OF WORDS THAT U WROTE. The rest I must enquire. Sorry that I am not logged in for short of time.
ReplyDeletePlz. continue.
Sridhar
dearsridhar@gmail.com
Sridhar, Thanks much for that candid feedback. I would like to ask you to revisit my blog. Appreciate your words shared and am indeed content that this poem received the recognition it deserves-
Delete...ఇన్నేళ్ళగా ఎన్నో-నవ్వు అద్దకాలతో- ముతకబారిన ముఖాలు...
ReplyDelete...గూటి గోడలు ఎక్కుతూ జారిపడుతూ, గుండెజిగటలో కూరుకుపోతూ...
...పగిలిపోగల ఆ ఒక్క గుండె చేజార్చుకున్నాను, అక్కరలేని జవాబు...
...బతుకుని ఒరుసుకుని సాగే లజ్జా, బిడియాలు...
...విపత్తు ని పొట్లాల్లో చుట్టి విసిరేయగలిగితే...
...నిరంతరం దేనికొరకో నశించిపోయే ఉద్వేగాలు
ఊరించే విష ఫలాలు, ఆ ఒక్క బలహీనతనీ
బలం గా చేధిస్తే...
...యంత్రాలు, యాంత్రిక వైనాలు, ప్రాపంచిక పోకడలు
వీటికన్నా Potentially Hazardous వస్తువులేవి...
...సముదాయాలు, సమూహాలు గా అవే బండశిలలు-
మర మనిషి గా మారిన నువ్వు, నేను, మనమంతా! ...
సముదాయం సమూహం నుంచి విడివడి
ఓ బండశిల చెక్కిన సెలాక్షరాలు...
బహిర్గత పగుళ్ళ సవ్వళ్ళు...
you are...
a class of your own...
___/\___...
Many thanks for taking time to quote the lines you liked and adding a word or two of your true appreciation, Mr. nmraobandi- This has a taken a big toll on me as I responded the first comment. I liked my own thoight as well as struggled a lot to accept the bare realities of life in this day and age too! I yet hope that few hearts could reverse those-
Delete