గాయం కానిది, గేయమూ కాలేనిది

మధువు జుర్రుకున్న జ్ఞాపకాలు
కొత్త రెక్కలొచ్చి వీడు వదిలాయి
బావురన్న తోలుతిత్తి పేరు గుండె
చెట్టునున్న తేనెపట్టు వెక్కిరింత పోటు

నుదుటి బొట్టు నల్లచుక్కగ మారి
నవ్వు తెలుపుకు దింపింది ముల్లు
కనులెదుట ఆరుద్ర వన్నె ఎరుపు
నింగి పోకడలు తెలుపేటి హరివిల్లు

పొడుచుకున్న పచ్చబొట్టుకి,
చెంత మొలిచిన పుట్టుమచ్చ జోడు
చూపు మందగించిన మనసుకి,
అసలు, నకలు నడుమ నడక

అరచేతి గీత నిలువున చీల్చితే
నుదుటిరాత మారునని పేరాశ
ఎదుటా, ఎదలోనా సొదలొకటే
ప్రకృతికి, నాకూ పఠనాలు వేరు

ఒడి నింపిన సావాసం,
కనిపించని సామీప్యం,
ఒరుసుకున్న మానసం
వెరసి బ్రతుకు త్రివేణీ సంగమం

*** *** *** *** *** ***
సాహితీమిత్రులు ఆత్రేయ గారి వ్యాఖ్య:

చాలా బాగుంది ఉష గారు. చివరి మూడిటికీ నాదగ్గర మాటలు లేవు. అభినందనలు.


ఎన్ని తూట్ల మకరందమో
ఎన్ని బ్రతుకుల సంబంధమో
చిటారుకొమ్మన తలక్రిందులుగా తపస్సు
ఎన్ని వెక్కిరింతల ప్రతిఫలమో

హరివిల్లు రంగులేరి అందంగా రంగరించి
పెదవి మాటున దాచుకున్న
మాటలకి అలికి చూడు..
సంబరాలు గాదె తలుపులోంచి సంకురాత్రై ఆడతాయి.

నాకు నేను నేర్పుకునే పాఠాలిలాగే వుంటాయి. తెలుసుకుని మెసులుతున్నావా అన్నదీ మునుపటి పాఠం: copper bottom heart నా చూడచక్కనమ్మ!