తను కనే ప్రతి కల నిజమౌతుందని విశ్వసించిన వాల్ట్ డిస్నీ ప్రపంచంలో విహరించి వచ్చాను. ప్రతి శనివారం తన ఇద్దరు కుమార్తెలతో గడుపుతూ ఏ విధంగా పిల్లలు, తల్లి తండ్రులు కలిసి సరదాగా గడిపే ఏర్పాటు చెయ్యాలా అని ఆయన చేసిన యోచన, కన్నా కలలకి ప్రతి రూపమే ఈ వాల్ట్ డిస్నీ వరల్డ్. ఆయన మీద లఘు చిత్రం ఒకటి వుంది. బాగా చిత్రీకరించారు.
సెలవులకి వెళ్లిరా అని సాగనంపిన మిత్రులదరికీ ఇదే నా పలకరింపు. ఇవాళే మధ్నాహ్నం మూడుకి ఇంటికి చేరాను. మునుపెప్పుడో పది, పదిహేనేళ్ళ క్రితం సికింద్రాబాదు నుండి గౌతమిలో కాకినాడకి, అక్కడ నుండి కార్లో ద్రాక్షారామం, కోటిపల్లి, తర్వాత పంటి మీద ముక్తేశ్వరం కి వెళ్లి , అక్కడ నుండి అయినవేల్లంక వెళ్లి తిరిగి అదే దారిలో వచ్చినట్లు ఈ విహారమూను.
ఎక్కడికి వెళ్ళానో చెప్పేసాగా? క్లుప్తంగా కొన్ని కబుర్లు. నాకు యాత్రల్లా వివరించటం రాదు. నాన్న గారికి వ్రాసినట్లే ఇక్కడ వ్రాసేస్తున్నాను. మీకు నచ్చితే ఓకే :) నచ్చకపోయినా ఓకే... ;) చూసిన వారికి ఓ సారి రిఫ్రెష్. చూడని వారికి కాసింత కాలక్షేపం.
పని రోజు హడావుడిగా సర్దుకోవటం. కామెరా ఒక్కటే నాకు ముఖ్యం. ఆ పనిచేసేసా..
బుధ వారం ఆఫీసు నుండి వచ్చి ప్రయాణం..ప్రక్క ఊరికి గంటన్నర డ్రైవ్ ...
అక్కడ నుండి విమాన ప్రయాణం. మధ్యలో అట్లాంటా లో మారటం, ముందుది ఆలస్యం గా వెళ్ళింది ఎలాగా అనుకున్నా రెండో దాన్ని అందుకోగలిగాము. అర్థ రాత్రికి ఫ్లారిడా రాష్ట్రం లోని ఒరలాండోకి చేరాము. మాకు ఈ వూరు గాల్లో ఏడు వందల మైళ్ళు దూరంలో వుంది. హోటల్కి టాక్సీలో తీసుకువెళ్లిన ఆడం చక్కగా మా పేరు వ్రాసివున్న నేమ్ కార్డ్ తో సిద్దం. కబుర్లతో అరగంట ప్రయాణం డాల్ఫిన్ హోటల్ కి. తను మొరాకో దేశస్థుడు. ఇండియాకి ముంబై, పంజాబ్ చూడటానికి వచ్చాడుట. మాది ఏడో అంతస్తులో గది. చక్కని వ్యూ. రూం నెంబర్ అంకెలన్నీ కూడితే ఒకటి వస్తుంది. అలాగే వుంది. :)
ఆవురావురుమని డిన్నర్ తిని పడుకునేసరికి రాత్రి మూడై పోయింది.
ఉదయాన్నే లేచి ఫెర్రీలో ముందుగా ఎప్కాట్ పార్క్ కి ప్రయాణం. దార్లో బోర్డ్ వాక్ అలా అలా చూసాం.
ఎప్ కాట్ విశేషాలు: అక్కడ ఫ్లైట్ ట్రైనింగ్ లో నేను కమాండర్, పిల్ల పైలట్ మరొక అమెరికన్ ఇంజినీర్. మొత్తానికి మార్స్ చూసివచ్చాము. :) తర్వాత స్పేస్ షిప్ యర్త్ లో భావి ప్లాన్స్ వేసుకున్నాము. అలాగే వేస్ట్ మానేజ్మెంట్ గురించి తెలుసుకుని చాలెంజ్ తీసుకుని నెగ్గాము. ఎనర్జీ సేవింగ్స్ కూడా ఒక ఆట గా తెలుసుకున్నాము.
అక్కడ నుండి హాలీవుడ్ స్టూడియోస్ వెళ్ళాము. కాస్త అటూ ఇటూ తిరిగి రూమ్కి చేరాము. కాసేపు విశ్రాంతి. టాక్సీలో ఇండియా భవన్ కి డిన్నర్కి తీసుకుని వెళ్ళిన మహమ్మద్ కూడా మొరాకో వాడే ఆడం కి దోస్త్. మాకూ ను ఇప్పుడు. :) నూట ముప్పై మిలియన్ల జనాభా గల ఆ దేశం నుండి వచ్చే వాళ్ళకి లాటరీ ద్వారా గ్రీన్ కార్డ్ వస్తుంది. ఇతనికి హింది సినిమాలు ఇష్టం. షారూఖ్, అమితాబ్ ఇష్టం. మర్నాడు రాత్రి డిన్నర్ కి వుడ్లామ్డ్స్ కి కూడా ఇతనే తీసుకువెళ్ళాడు. ఇతను మూడు ఉద్యోగాలు చేస్తున్నాడు. మన దేసస్తులంటే గౌరవం.
హాలీవుడ్ స్టూడియోస్ కబుర్లు: టాయ్ స్టోరి మేనియా ఆట, నార్నియా మేకింగ్ చూసి అలా అలా కాస్త తిరిగి స్ట్రీట్ షోస్ , స్టేజ్ పేర్ఫార్మంసేస్ చూసి మాజిక్ కింగ్డం పయనం అయ్యాము. అంతా జన సందోహం. రక రకాల వేష భాషలు. సరదాలు, సంబరాలు. పార్క్ చివర్లో రెండు వరసల్లో చేతులు పైకి కట్టి నిలుచుని సందర్సకులకి ఉత్సాహం కలిగిస్తూ చిన్న నృత్య ప్రదర్శనగా వీడ్కోలు ఇచ్చిన యూరోపియన్ బాండ్తో నేనూ కాస్త అడుగులు కలిపాను.
మాజిక్ కింగ్డం వింతలు: ఇది పిల్లలకి విపరీతం గా నచ్చే పార్క్. ఇక్కడ చాలా వింత వింత ఆటలు. మేము అల్లాద్దీన్ మాజిక్ కార్పెట్, మాడ్ టీ పార్టి, కార్ రేస్, బార్న్ యార్డ్ డిసాస్తర్ రైడ్స్ ఎక్కాము. ఆ చివరిది, ఒక సన్న ట్రెయిన్ గాల్లోకి పైకి ఓ యాభై అడుగులు తీసుకుపొయ్యి వేగంగా మెలికలు తిప్పుతూ క్రిందకి తెస్తుంది. మేము ఎక్కేసరికి చంద్రుడు వచ్చేసాడు. నాకైతే తనని తాకి వచ్సినాట్లనిపిమ్చిమ్ది. పాలస్ సెట్టింగ్ చూడ్డానికి కళ్లు చాలవు. పైగా అక్కడే మిక్కీ, మిన్నీ, డోనాల్డ్ ఇంకా అందరి ప్రదర్శనలు. వాహ్వా ఆ ఆనందం.. చెప్పనే చెప్పను.
ఇంకా అలాగే తిరుగుతూ కనపడిన విశేషాలు చూస్తూ, తింటూ, గిఫ్ట్స్ కొనుక్కుంటూ రాత్రి వరకు గడిపాం.
మూడో రోజు మాకు చివరి రోజు. బాగా విశ్రాంతి తీసుకుని మంచి శక్తి పుంజుకుని బయల్దేరాం. చివరి మజిలీ యానిమల్ కింగ్డం. అన్నిటి కన్నా పెద్ద పార్క్.
దార్లో దిగలేదు కాని ప్రపంచంలో అతి పెద్ద ౧౨౦ అడుగుల వాటర్ స్లైడ్ వున్న పార్క్ మీదగా బస్సులో ప్రయాణం.
యానిమల్ కింగ్డం లో చూసినవి: అన్నిటికన్నా పెద్ద పార్క్ ఇది. వాటర్ రాఫ్ట్ ఎక్కాము. ముద్ద ముద్ద గ తడిసి అవి ఆరే దాకా జంగిల్ పార్క్ లోనడక. ఇది ఏసియన్ థీమ్. తర్వాత ఆఫ్రికన్ థీమ్ పార్క్ లో డాన్స్ చేసాక [నేనే :) ] పాత కాలపు నాటి రైలుఎక్కాము. ఇక్కడే ట్రీ ఆఫ్ లైఫ్, ఎక్పిడిషన్ మౌంట్ ఎవరేష్ట్ వంటివి చూసాము.
ఈ మూడో రోజు రాత్రి మమ్మల్ని డిన్నర్కి తీసుకు వెళ్ళిన టోనీ పోర్టో రికో దేశస్తుడు. వీరికి ఈ దేశపు పౌరసత్వం వుంది. నూట ఇరవై చదరపు మైళ్ళ ఆ దేశంలో నాల్గు మిలియన్ల జనాభా. ఆతను నా మాదిరిగానే రిటైర్ అయ్యాక స్వదేశం పోవాలని కలలు కంటున్నాడు. టోనీ కజిన్ ఇండియన్ని పెళ్లి చేసుకుంది. ఈ మధ్యనే న్యుజెర్సీకి వెళ్లి ఆమె ఇచ్చిన కలగలుపు వంటలవిందు ఆరగిమ్చివచ్చాడుట. జై భారత్!
నాలుగో రోజు ఉదయం ఎయిర్ పోర్ట్ కి తీసుకుచ్చిన మార్తా స్పానిష్ స్త్రీ. నలుగురులోకి కత్తివంటి డ్రైవింగ్ తనదే :)
తిరిగి విమానం మళ్లీ కార్ లో ఇంటికి చేరాం.
ఆపై ఎక్కడకి వెళ్ళినా ఓ పది మంది నైనా గమనిమ్చటం ఏదో ఒక జ్ఞాపకం పోగేయటం అలవాటు.
౧. మొదటి విమానం లో విపరీతంగా తాగి [బిజినెస్ క్లాస్ కనుక మితం లేకుండా డ్రింక్స్ అడిగాడు] అల్లరి చేసిన యువకుడు. మా ప్రక్క సీట్ఇతనిది. కానీ విసుక్కోవాలనిపిమ్చలేదు. థాంక్స్ గివింగ్ హుషారులోవున్నాడు. అరుపులే అరుపులు.
౨. ఎక్కిన దగ్గర నుండి తన బాయ్ ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడుతూ, ఇక దిగుతాననగా మేకప్ వేసుకుంటూ డాన్స్ చేసిన యువతి. తనూ పైవాడి పరిస్థితిలోనే వుంది. కాస్త నవ్వులు చిలికి మాకూ పంచింది.
౩. పార్క్ లో కాదు వృద్ద జంట. ఒకరికొకరు సాండ్ విచ్ తినిపిమ్చుకుమ్టూ - భలే ముచ్చట గొలిపారు.
౪. ఒక భారతీయ బాబుని దత్తతకి తిసుకున్నారల్లే వుంది. అమెరికన్ తండ్రి వాడిని భుజాలమీద ఆడిస్తూ కనపడ్డాడు. తల్లీ అమెరికన్.
౫. పిల్లలకి నచ్చని పని చేయించావు, నాకది నచ్చలేదు అని తండ్రి నాకు నచ్చిన పనే నేను చేస్తాను అని వాదిస్తూ తల్లి. ఓ కుటుంబ గాధ ఇది.
౬. తల్లిని వీల్ చెయిర్ లో తోసుకుంటూ తండ్రి కీ చేయి అందిస్తూ ఓ కొడుకు. చక్కని దృశ్యం.
౭. మనవరాలిని విసుక్కుంటూ కూతురితో నో స్మోకింగ్ పార్క్స్ నాకు నచ్చలేదు అని అంటున్న అమ్మమ్మ.
౮. ఒక్కత్తే ముగ్గురు పిల్లలతో వచ్చిన యిస్ట్ యురోపియన్. భాష కూడా సరిగ్గా రాదు. నేను వీళ్లకి ఒక ఫోటో తీసాను.౯. ఒక ఉమ్మడి చైనీస్ కుటుంబం. కాస్త చూసి లెక్కగా ఖర్చు పెట్టుకుంటూ..
౧౦. చక్కటి పడుచు జపనీస్ జంట.;) నా కవితకి తగ్గ వలపు వస్తువు అందిస్తూ. అధరామృత సేవల్లో లోకం మరిచిపోతూ..
చివరగా మా అలవెన్స్ ల నుండి నేను గొలుసు, జాకెట్ కొనుక్కుని స్పా కి వెళ్తే, పిల్లది కూడా నా కన్నా నాలుగాకులు ఎక్కువ చదివింది.
గద్దర్ వస్తే ఇక్కడ పాడుకునే పాట:
బస్సేనక బస్సు వచ్చే
బస్ నిండా జనమూ వచ్చేఏ పార్క్ చూసిన నరుడా
నను నమ్ము మస్తు మందే
పార్క్ అంతా ఒక ఫాంటసీ ప్రపంచం వలె వుంది. చక్కని సౌకర్యాలు. పిండి కొద్దీ రొట్టె మాదిరే. బస్, ఫెర్రి , మోనో రెయిల్ ప్రయాణాలు, చక్కని వసతులు, సెక్యురిటి. దాదాపు నలభై ఆరు చదరపు మైళ్ళ పొడవుగా విస్తరించిన ఈ వరల్డ్ లో వంట్లో శక్తి, చేతిలో డబ్బు, సమయం వుంటే వినోదానికేమీ కొదవ లేదు.
ఇక ప్రకృతి పరంగా ఎన్నో అందాలు. అవని తల్లీ నీకు అభివందనం అనుకోని అడుగు లేదు. పూలు, చెట్లు, పక్షులు, నీళ్ళు అన్నిటా అందమే.
అనుకోనిది ఈ ప్రయాణం ఒక అందమైన అనుభవం. ఆహ్లాదకరమైన జ్ఞాపకం. మరొక్కసారి ఫోటోల లింక్: https://plus.google.com/photos/112283300174396077528/albums/5409670705528296481?banner=pwa
సెలవులకి వెళ్లిరా అని సాగనంపిన మిత్రులదరికీ ఇదే నా పలకరింపు. ఇవాళే మధ్నాహ్నం మూడుకి ఇంటికి చేరాను. మునుపెప్పుడో పది, పదిహేనేళ్ళ క్రితం సికింద్రాబాదు నుండి గౌతమిలో కాకినాడకి, అక్కడ నుండి కార్లో ద్రాక్షారామం, కోటిపల్లి, తర్వాత పంటి మీద ముక్తేశ్వరం కి వెళ్లి , అక్కడ నుండి అయినవేల్లంక వెళ్లి తిరిగి అదే దారిలో వచ్చినట్లు ఈ విహారమూను.
ఎక్కడికి వెళ్ళానో చెప్పేసాగా? క్లుప్తంగా కొన్ని కబుర్లు. నాకు యాత్రల్లా వివరించటం రాదు. నాన్న గారికి వ్రాసినట్లే ఇక్కడ వ్రాసేస్తున్నాను. మీకు నచ్చితే ఓకే :) నచ్చకపోయినా ఓకే... ;) చూసిన వారికి ఓ సారి రిఫ్రెష్. చూడని వారికి కాసింత కాలక్షేపం.
పని రోజు హడావుడిగా సర్దుకోవటం. కామెరా ఒక్కటే నాకు ముఖ్యం. ఆ పనిచేసేసా..
బుధ వారం ఆఫీసు నుండి వచ్చి ప్రయాణం..ప్రక్క ఊరికి గంటన్నర డ్రైవ్ ...
అక్కడ నుండి విమాన ప్రయాణం. మధ్యలో అట్లాంటా లో మారటం, ముందుది ఆలస్యం గా వెళ్ళింది ఎలాగా అనుకున్నా రెండో దాన్ని అందుకోగలిగాము. అర్థ రాత్రికి ఫ్లారిడా రాష్ట్రం లోని ఒరలాండోకి చేరాము. మాకు ఈ వూరు గాల్లో ఏడు వందల మైళ్ళు దూరంలో వుంది. హోటల్కి టాక్సీలో తీసుకువెళ్లిన ఆడం చక్కగా మా పేరు వ్రాసివున్న నేమ్ కార్డ్ తో సిద్దం. కబుర్లతో అరగంట ప్రయాణం డాల్ఫిన్ హోటల్ కి. తను మొరాకో దేశస్థుడు. ఇండియాకి ముంబై, పంజాబ్ చూడటానికి వచ్చాడుట. మాది ఏడో అంతస్తులో గది. చక్కని వ్యూ. రూం నెంబర్ అంకెలన్నీ కూడితే ఒకటి వస్తుంది. అలాగే వుంది. :)
ఆవురావురుమని డిన్నర్ తిని పడుకునేసరికి రాత్రి మూడై పోయింది.
ఉదయాన్నే లేచి ఫెర్రీలో ముందుగా ఎప్కాట్ పార్క్ కి ప్రయాణం. దార్లో బోర్డ్ వాక్ అలా అలా చూసాం.
ఎప్ కాట్ విశేషాలు: అక్కడ ఫ్లైట్ ట్రైనింగ్ లో నేను కమాండర్, పిల్ల పైలట్ మరొక అమెరికన్ ఇంజినీర్. మొత్తానికి మార్స్ చూసివచ్చాము. :) తర్వాత స్పేస్ షిప్ యర్త్ లో భావి ప్లాన్స్ వేసుకున్నాము. అలాగే వేస్ట్ మానేజ్మెంట్ గురించి తెలుసుకుని చాలెంజ్ తీసుకుని నెగ్గాము. ఎనర్జీ సేవింగ్స్ కూడా ఒక ఆట గా తెలుసుకున్నాము.
అక్కడ నుండి హాలీవుడ్ స్టూడియోస్ వెళ్ళాము. కాస్త అటూ ఇటూ తిరిగి రూమ్కి చేరాము. కాసేపు విశ్రాంతి. టాక్సీలో ఇండియా భవన్ కి డిన్నర్కి తీసుకుని వెళ్ళిన మహమ్మద్ కూడా మొరాకో వాడే ఆడం కి దోస్త్. మాకూ ను ఇప్పుడు. :) నూట ముప్పై మిలియన్ల జనాభా గల ఆ దేశం నుండి వచ్చే వాళ్ళకి లాటరీ ద్వారా గ్రీన్ కార్డ్ వస్తుంది. ఇతనికి హింది సినిమాలు ఇష్టం. షారూఖ్, అమితాబ్ ఇష్టం. మర్నాడు రాత్రి డిన్నర్ కి వుడ్లామ్డ్స్ కి కూడా ఇతనే తీసుకువెళ్ళాడు. ఇతను మూడు ఉద్యోగాలు చేస్తున్నాడు. మన దేసస్తులంటే గౌరవం.
హాలీవుడ్ స్టూడియోస్ కబుర్లు: టాయ్ స్టోరి మేనియా ఆట, నార్నియా మేకింగ్ చూసి అలా అలా కాస్త తిరిగి స్ట్రీట్ షోస్ , స్టేజ్ పేర్ఫార్మంసేస్ చూసి మాజిక్ కింగ్డం పయనం అయ్యాము. అంతా జన సందోహం. రక రకాల వేష భాషలు. సరదాలు, సంబరాలు. పార్క్ చివర్లో రెండు వరసల్లో చేతులు పైకి కట్టి నిలుచుని సందర్సకులకి ఉత్సాహం కలిగిస్తూ చిన్న నృత్య ప్రదర్శనగా వీడ్కోలు ఇచ్చిన యూరోపియన్ బాండ్తో నేనూ కాస్త అడుగులు కలిపాను.
మాజిక్ కింగ్డం వింతలు: ఇది పిల్లలకి విపరీతం గా నచ్చే పార్క్. ఇక్కడ చాలా వింత వింత ఆటలు. మేము అల్లాద్దీన్ మాజిక్ కార్పెట్, మాడ్ టీ పార్టి, కార్ రేస్, బార్న్ యార్డ్ డిసాస్తర్ రైడ్స్ ఎక్కాము. ఆ చివరిది, ఒక సన్న ట్రెయిన్ గాల్లోకి పైకి ఓ యాభై అడుగులు తీసుకుపొయ్యి వేగంగా మెలికలు తిప్పుతూ క్రిందకి తెస్తుంది. మేము ఎక్కేసరికి చంద్రుడు వచ్చేసాడు. నాకైతే తనని తాకి వచ్సినాట్లనిపిమ్చిమ్ది. పాలస్ సెట్టింగ్ చూడ్డానికి కళ్లు చాలవు. పైగా అక్కడే మిక్కీ, మిన్నీ, డోనాల్డ్ ఇంకా అందరి ప్రదర్శనలు. వాహ్వా ఆ ఆనందం.. చెప్పనే చెప్పను.
ఇంకా అలాగే తిరుగుతూ కనపడిన విశేషాలు చూస్తూ, తింటూ, గిఫ్ట్స్ కొనుక్కుంటూ రాత్రి వరకు గడిపాం.
మూడో రోజు మాకు చివరి రోజు. బాగా విశ్రాంతి తీసుకుని మంచి శక్తి పుంజుకుని బయల్దేరాం. చివరి మజిలీ యానిమల్ కింగ్డం. అన్నిటి కన్నా పెద్ద పార్క్.
దార్లో దిగలేదు కాని ప్రపంచంలో అతి పెద్ద ౧౨౦ అడుగుల వాటర్ స్లైడ్ వున్న పార్క్ మీదగా బస్సులో ప్రయాణం.
యానిమల్ కింగ్డం లో చూసినవి: అన్నిటికన్నా పెద్ద పార్క్ ఇది. వాటర్ రాఫ్ట్ ఎక్కాము. ముద్ద ముద్ద గ తడిసి అవి ఆరే దాకా జంగిల్ పార్క్ లోనడక. ఇది ఏసియన్ థీమ్. తర్వాత ఆఫ్రికన్ థీమ్ పార్క్ లో డాన్స్ చేసాక [నేనే :) ] పాత కాలపు నాటి రైలుఎక్కాము. ఇక్కడే ట్రీ ఆఫ్ లైఫ్, ఎక్పిడిషన్ మౌంట్ ఎవరేష్ట్ వంటివి చూసాము.
ఈ మూడో రోజు రాత్రి మమ్మల్ని డిన్నర్కి తీసుకు వెళ్ళిన టోనీ పోర్టో రికో దేశస్తుడు. వీరికి ఈ దేశపు పౌరసత్వం వుంది. నూట ఇరవై చదరపు మైళ్ళ ఆ దేశంలో నాల్గు మిలియన్ల జనాభా. ఆతను నా మాదిరిగానే రిటైర్ అయ్యాక స్వదేశం పోవాలని కలలు కంటున్నాడు. టోనీ కజిన్ ఇండియన్ని పెళ్లి చేసుకుంది. ఈ మధ్యనే న్యుజెర్సీకి వెళ్లి ఆమె ఇచ్చిన కలగలుపు వంటలవిందు ఆరగిమ్చివచ్చాడుట. జై భారత్!
నాలుగో రోజు ఉదయం ఎయిర్ పోర్ట్ కి తీసుకుచ్చిన మార్తా స్పానిష్ స్త్రీ. నలుగురులోకి కత్తివంటి డ్రైవింగ్ తనదే :)
తిరిగి విమానం మళ్లీ కార్ లో ఇంటికి చేరాం.
ఆపై ఎక్కడకి వెళ్ళినా ఓ పది మంది నైనా గమనిమ్చటం ఏదో ఒక జ్ఞాపకం పోగేయటం అలవాటు.
౧. మొదటి విమానం లో విపరీతంగా తాగి [బిజినెస్ క్లాస్ కనుక మితం లేకుండా డ్రింక్స్ అడిగాడు] అల్లరి చేసిన యువకుడు. మా ప్రక్క సీట్ఇతనిది. కానీ విసుక్కోవాలనిపిమ్చలేదు. థాంక్స్ గివింగ్ హుషారులోవున్నాడు. అరుపులే అరుపులు.
౨. ఎక్కిన దగ్గర నుండి తన బాయ్ ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడుతూ, ఇక దిగుతాననగా మేకప్ వేసుకుంటూ డాన్స్ చేసిన యువతి. తనూ పైవాడి పరిస్థితిలోనే వుంది. కాస్త నవ్వులు చిలికి మాకూ పంచింది.
౩. పార్క్ లో కాదు వృద్ద జంట. ఒకరికొకరు సాండ్ విచ్ తినిపిమ్చుకుమ్టూ - భలే ముచ్చట గొలిపారు.
౪. ఒక భారతీయ బాబుని దత్తతకి తిసుకున్నారల్లే వుంది. అమెరికన్ తండ్రి వాడిని భుజాలమీద ఆడిస్తూ కనపడ్డాడు. తల్లీ అమెరికన్.
౫. పిల్లలకి నచ్చని పని చేయించావు, నాకది నచ్చలేదు అని తండ్రి నాకు నచ్చిన పనే నేను చేస్తాను అని వాదిస్తూ తల్లి. ఓ కుటుంబ గాధ ఇది.
౬. తల్లిని వీల్ చెయిర్ లో తోసుకుంటూ తండ్రి కీ చేయి అందిస్తూ ఓ కొడుకు. చక్కని దృశ్యం.
౭. మనవరాలిని విసుక్కుంటూ కూతురితో నో స్మోకింగ్ పార్క్స్ నాకు నచ్చలేదు అని అంటున్న అమ్మమ్మ.
౮. ఒక్కత్తే ముగ్గురు పిల్లలతో వచ్చిన యిస్ట్ యురోపియన్. భాష కూడా సరిగ్గా రాదు. నేను వీళ్లకి ఒక ఫోటో తీసాను.౯. ఒక ఉమ్మడి చైనీస్ కుటుంబం. కాస్త చూసి లెక్కగా ఖర్చు పెట్టుకుంటూ..
౧౦. చక్కటి పడుచు జపనీస్ జంట.;) నా కవితకి తగ్గ వలపు వస్తువు అందిస్తూ. అధరామృత సేవల్లో లోకం మరిచిపోతూ..
చివరగా మా అలవెన్స్ ల నుండి నేను గొలుసు, జాకెట్ కొనుక్కుని స్పా కి వెళ్తే, పిల్లది కూడా నా కన్నా నాలుగాకులు ఎక్కువ చదివింది.
గద్దర్ వస్తే ఇక్కడ పాడుకునే పాట:
బస్సేనక బస్సు వచ్చే
బస్ నిండా జనమూ వచ్చేఏ పార్క్ చూసిన నరుడా
నను నమ్ము మస్తు మందే
పార్క్ అంతా ఒక ఫాంటసీ ప్రపంచం వలె వుంది. చక్కని సౌకర్యాలు. పిండి కొద్దీ రొట్టె మాదిరే. బస్, ఫెర్రి , మోనో రెయిల్ ప్రయాణాలు, చక్కని వసతులు, సెక్యురిటి. దాదాపు నలభై ఆరు చదరపు మైళ్ళ పొడవుగా విస్తరించిన ఈ వరల్డ్ లో వంట్లో శక్తి, చేతిలో డబ్బు, సమయం వుంటే వినోదానికేమీ కొదవ లేదు.
ఇక ప్రకృతి పరంగా ఎన్నో అందాలు. అవని తల్లీ నీకు అభివందనం అనుకోని అడుగు లేదు. పూలు, చెట్లు, పక్షులు, నీళ్ళు అన్నిటా అందమే.
అనుకోనిది ఈ ప్రయాణం ఒక అందమైన అనుభవం. ఆహ్లాదకరమైన జ్ఞాపకం. మరొక్కసారి ఫోటోల లింక్: https://plus.google.com/photos/112283300174396077528/albums/5409670705528296481?banner=pwa
బాగుంది ఉషా. ఈ బిజీ గజిబిజి జీవితాలలో అప్పుడప్పుడు అలా వెళ్ళి ఇంకొంచం గజి బిజి గా తిరిగేసి అమ్మయ్య అనుకుంటే బాగుంటుంది. ఫ్లారిడా వెళ్ళి జాకెట్ కొనుకున్నావా? మొత్తనికి చికాగో పిల్ల వనిపించావు. :-)
ReplyDeleteఅక్కడ మల్లెపూలు ఒక నాలుగు కోసుకుని బేగ్ లో వేసుకోలేదు? బీచ్ లకు వెళ్ళలేదా? నా ఫ్రెండ్స్ కీ వెస్ట్ వెళ్ళేరు ఈ వారమే. సరే ఫొటో లు చూసి వస్తా.
ప్రయాణపు కబుర్లు బాగున్నాయి.పడుచు జంటల ముచ్చట్లు, ఆత్మీయతానురాగాల సరసాలూ బాగున్నాయి. మీ పిండికొద్ది రొట్టె కబుర్లూ బాగున్నాయి.మధ్య మధ్యలో మీ డాన్స్ బాగుంది అన్నింటికీ మించి ఫొటోలూ బాగున్నాయి. ఆ ఫొటోలు చూసిన తరువాత మా యింట్లో అందకీ బాగుంది. కానీ నాకే గొంతులో వెలక్కాయ పడింది. అందరూ అప్పుడే డిసంబర్ సెలవులకు స్కెచ్ లు గీస్తున్నారు. పిల్లలయితే మరీనూ. రిలీజ్ కాని సినిమాలు చూడవచ్చని ఒకటే ఊహలు. ఈ సంవత్స్రం సెలవులు లేవని తప్పుకుంటే.. సమ్మర్ ప్రిపరేషన్ కు రెడీ :(
ReplyDeleteప్రయాణపు కబుర్లు బాగున్నాయి. ఫొటోలూ బాగున్నాయి.
ReplyDeleteఫొటోలూ,ప్రయాణపు కబుర్లు బాగున్నాయి.
ReplyDeleteపిల్లాడికి మార్కులు సరిగ్గా రాకపోతే చూసారా మీ అబ్బాయి నిర్వాకం అని తెగిడి, బాగా వస్తే చూసారా నాకొడుకు ని అంటూ పొగిడే తల్లిలా...
ReplyDeleteఎంత చక్కగా ఎద్దేవా చేస్తూ పొగిడేరో ఉషశ్రీవారిని ప్చ్...
"పిచ్చి మానవుడు" "ఘనుడు"...సెబాసో....
యాత్రా స్పెషల్ చాలా బావుంది ఫొటోలు అద్దిరాయ్ ఎంత బాగా అంటే "పదిహేనేళ్ళ క్రితం సికింద్రాబాదు నుండి గౌతమిలో కాకినాడకి, అక్కడ నుండి కార్లో ద్రాక్షారామం, కోటిపల్లి,తర్వాత పంట్ మీద ముక్తేశ్వరం కి వెళ్లి,అక్కడ నుండి అయినవేల్లంక వెళ్లి తిరిగి అదే దారిలో వచ్చినట్లు" అంత బాగా...
మీరు పెట్టిన చిత్రాలే ఒక పెద్ద బోనస్ ఉష గారూ,అంత అధ్బుతంగా ఉన్నాయి,అదీ విషయం...
Thankyou for sharing your journey...nice photos...మా తమ్ముడు అక్కడ ఉండగా కొన్ని ప్రదేశాల ఫోటోలు చూసే అవకాశం కలిగింది. వాటిల్లో "Disneyland" ఒకటి..
ReplyDeleteThanks for sharing with us.
ReplyDeleteఫొటోలు కబుర్లు చాలా బాగున్నాయి.
ReplyDeleteటైటిల్స్,కామెంట్స్ అన్నిటికీ పెట్టి ఉంటే ఇంకా బాగుండేవి.
ఉషగారూ,
ReplyDeleteఇంతకీ మీరిచ్చే కానుక ఏమిటో చెపితేకాని నేను ఫొటోల గురించి కామెంటదల్చుకోలేదు..
కళాత్మకదృష్టి అంటే....
(మరి నాకు మాడిపోయిన బూర్లెమూకుడు చూసినా కవిత్వం తన్నుకుంటూ వచ్చేస్తుందే..)
సమయం వెచ్చించి ఈ టపా లో కబుర్లు చదివి, ఫొటోస్ చూసిన అందరికీ, కామెంటిన కొందరికీ ధన్యవాదాలు. సమయాభావం ఇంతకన్నా పొడిగించనీయటం లేదు. మిగిలిన ప్రశ్నలకి జవాబులు, ఇవ్వాల్సిన వివరణలు శనాదివారాల్లో అందించటానికి ప్రయత్నిస్తాను. నెనర్లు.
ReplyDeletesparrows are very cute :-)
ReplyDeleteఉషక్క బాగుంది మీ విహారయాత్ర
ReplyDeleteఆ పెయింటింగ్ ఫొటోస్ చాలా చాలా బాగున్నాయ్....
శ్రీలలిత అక్క చేసిన కామెంట్ భలేఉంది
మాడిపోయిన బూర్లెమూకుడు చూసినా కవిత్వం తన్నుకుంటూ వచ్చేస్తుందే.. :) :)
www.tholiadugu.blogspot.com
మాడిపోయిన బూర్లెమూకుడు చూసినా కవిత్వం తన్నుకుంటూ వచ్చేస్తుందే.. :)
ReplyDeleteనాది సేం డవిలాగ్ :) భలే ఉన్నాయి ఉషగారు,ఫొటొస్
భావన, "వూరు మారినా ఉనికి మారునా మనిషి మారినా మమత మారునా..." పాత పాట విన్నావా? ఎక్కడికి వెళ్ళినా మనిషీ అంతే మనసూ అంతే కదా? ఎంత బాగా తిరిగేస్తున్నా, ఎందుకో మా ఇంటి కిటికీ, అక్కడ కూర్చుని గడిపే సమయాన్ని, రవి పలకరించే ఉదయాలు, గాలి సయ్యటలాడే సాయంత్రాలు మిస్సయ్యాను. :( బీచ్ తెగ తిరిగి చూసిన జీవితం, కనుక అటు వెళ్లలేదు. పూలు వదల్లేదు.
ReplyDeleteభా.రా.రె., భరించువాడు భర్త :) మోజు తీర్చువాడు మగడు, పిల్లల కోరిక తీర్చు తండ్రి... విన్నట్లే వున్నాయి కదూ ఈ మాటలు. తప్పదు మరి!
ReplyDeleteసునిత, పద్మార్పిత, తృష్ణ, శ్రీనిక, సృజన, కార్తీక్, బాబా గారు, నేస్తం, ధన్యవాదాలు.
ReplyDeleteశ్రీలలిత గారు, మనమిద్దరం ఒక తాను నుండే ఆ బ్రహ్మ చేసిన బొమ్మలం :) కళ కి లోటు, తీరు వుండనే వుండవు. కానుక ఇచ్చే వరకు చెప్తారా ఏమి? :)
శ్రీనివాస్ గారు, మరి అస్తమాను "నిన్ను సాదించేసాను, పడగొట్టాను" అని జబ్బలు చరుచుకునే జీవికి "సాదించిన దానికి సంతృప్తిని పొందీ అదే విజయమనుకుంటే పొరబాటోయీ.." అని తెలియచెప్పాలి కదా? ;)
ReplyDeleteనాకు ఆ ముందు ప్రయాణమే చాలా ఇష్టం. మీ అభినందనకీ, దాన్ని ప్రస్తావించినందుకు చాలా సంతోషం. ఫొటొగ్రఫీ ఈ మధ్య పట్టుకున్న ఆసక్తి. బాగానే తీస్తున్నానని మీ మాట చెప్పింది. థాంక్స్.
శ్రీనిక గారు, నిజమేనండి మీరన్నట్లు ఫొటొస్ కి కామెంట్స్ వ్రాస్తే బాగుండేది. పైగా డిస్నీ వరల్డ్ చూసిన వారికి అర్థమైనంతగా కేవలం ఈ పిక్చర్స్ చూస్తే తెలియదేమో కూడా. కానీ దాదాపు ఐదు వందలున్నాయి కదా, సమయం లేదు. అందుకే అక్కడక్కడా పెట్టాను. తర్వాతి కామెంట్ వరకు అన్నీ ఒకే గ్రూప్కి వస్తాయి. వీలైతే మళ్ళీ అప్ డేట్స్ పెట్టి సం. చివర్లో పూర్తిచేస్తాను.
ReplyDeleteకార్తీక్, ఆ ఆర్ట్ గాలరీ చాలా బాగుంది.
ట్రిప్ విశేషాలు ఫోటోలూ రెండూ సూపర్ ఉన్నాయండి.
ReplyDeleteవేణు, నెనర్లు. నిజానికి ఇటువంటివాటికి నేను వెళ్ళను. అడవులు, కొండలు, గుట్టలు, నదులు వెంట పోతాను కానీ ఈసారి ఒక్కసారికీ మా పాప ని సంతోషపెట్టటానికి + ఆ మూడు రోజులు ఇంట్లో వుండకూడదని వెళ్ళాను. నిజానికి నన్ను తీసుకెళ్ళకుండా వెళ్ళిన స్నేహితుడిని వెక్కింరించటానికి వెళ్ళాను. కానీ బాగానే గడిచిపోయింది.
ReplyDeleteఅబ్బ వసంతం మళ్ళి వచ్చిన అనుభూతి ,ఎటొచ్చి నేను ఆఫీసు మీటింగ్ కి హైదరాబాద్ కి దూరం గా వెళ్లి బిజీ గా వుండడం తో బ్లాగ్స్ చూడడం లో ఆలస్యం అయ్యింది ,ఇంకా ఫొటోస్ లో ఎప్పటి లాగే మీరు గాని వారు గాని కనబడకుండా బలే జాగర్తలు తీసుకునారు . అభినందనలు .ఉదయాన్నే రవిపలకరిస్తాడని అందరికి చెప్పాలా?కొన్ని అనుభూతులు మనసుకే పరిమితం.
ReplyDeleteఇంకా నేను బాగా ఇష్టపడే రెండు పాటల్ని మీరు యి మద్య ప్రస్తావించారు . వొకటి'' నీ జేష్ట కుమారుని నాకు ఇమ్ము దశరధ .'' నాన్నగారు మా చినప్పుడు పొద్దున్నే అదే పెడితే నిద్ర లేచే వాళ్ళం .అయితే ముందు చరణాలు గుర్తు లేవ్, ఇంకా రెండో డి వూరు మారిన మనిషి మారునా మనిషి మారినా మమత పోవునా అని మంచి పాట.మళ్ళి విచ్చుకున్న మీ తోటలోని పూలు ,మౌనం వీడిన సుబ్బాలు ,ప్రవహించే మా కామెంట్లు .
రవిగారు, మీ చమత్కారం పోనిచ్చారు కాదు. మా చలిదేశంలో ఏమిటో సూరీడు పట్ల ప్రేమ అలా పుట్టేస్తుందకుంటా. పేరుతోనే తంటాలు. రవి అంటే మీరు కోయంటారు. భాను, భాస్కర్, సూర్యుడు తప్పక ఎవరో పలికే తీరతారు. పోనీ ఆదిత్య అందాం అంటే ఆ భయంకరాసి "ఆదిత్య ఓం" తననకుంటాడని భయం. చివరగా ఖగ, పూష, హిరణ్యగర్భ, మరీచి, సవితృ, అర్క అందామంటే నాకే నోరు తిరగదు.
ReplyDeleteఆ పాటలు నాకూ ఇష్టమే. పాటల పట్ల ఇష్టం వలన కాబోలు బాగా గుర్తుంటాయి, సమయానికి గుర్తుకీ వస్తాయి. "మౌనం వీడిన సుబ్బాలు" :) ఏమిటో మా సుబ్బ పట్ల మీకింత అభిమానం. నెనర్లు.
రవిగారు, "బొమ్మ బొమ్మ బొమ్మ. బొమ్మకి రెండు కళ్ళు. మూతి నిండా పళ్ళు" పాట విన్నారా? ఎవరికైనా అంతేగాండి. :) అయినా గత సం. గా సాగుతున్న మన ఈ పోరుకి ముగింపు పలికేస్తూ.. ఆ ఫొటోస్ లో ఇప్పుడు నేనూ చోటూ చేసుకున్నాను. ఒక జత కళ్ళు అరగంట సమయంలో చిత్రీకరించిన నేనది. కనుక నిజ చిత్రమన్నమాట. ఎందుకో నన్ను చాలామంది 'స్పానిష్' అనుకుంటారు. అతనూ అంతేనేమో. ఒక ముప్పై శాతం మిక్స్ చేసి మొత్తానికి అది నాదే కాకపోతే కాస్త తేడా అనిపించేలా రూపు దిద్దాడు. ఇక మనమధ్య ఈ గోల రాదు, హమ్మయ్యా!
ReplyDeleteఅతని కళ్ళలో మిమ్మల్ని చూసిన మెరుపు
ReplyDeleteనా కళ్ళలో మిమ్మల్ని పూర్తీ గా చూడలేక పోయాన న్న పెదవి విరుపు
పోనీ అతని కళ్ళని మగ్నిఫయ్ చేస్తే ?
ఆనందం తో నే వేయోచ్చేమో దరువు?
ఏదైతేనేమి ఇక్కడితో ఈ కథ సుఖాంతం. :)
ReplyDeleteఏంటి, మీ ఫోటో వుందా ఇందులో ఎక్కడబ్బా? నాకు అన్నీ హనుమత్వారసుల లాగా కనిపించాయే :D
ReplyDeleteభా.రా.రె. కోతినుంచి పుట్టాడు మానవుడు అన్న నీతి మరువని నన్ను గౌరవించటం మానకండి. అందుకే మన పూర్వీకులనీ అక్కడ వుంచాను. వారికి నమస్సులు నాకు నెనర్లు చెప్పి "చేసిన తప్పులు చేయను హరి హరి, హనుమత్వారసులు" అని లెంపలు వేసుకోండి. ;)
ReplyDeleteఉషాగారండి ,"చేసిన తప్పులు చేయను హరి హరి, హనుమత్వారసులు" అని లెంపలు వేసుకొన్నాక అద్దంలో చూసుకుంటే ముందు నేను హనుమత్వారుసునిగా మారినట్టుంది ఉషాగారండి .ఆయ్ నిజమండీ:)
ReplyDeleteభా.రా.రె. గారండి :) ఏదో మన పిచ్చి అలా అనుకుంటాం గానీ లోలోపల మన బుద్దులు అవే కాదా. పైకి ఈ వేర్వేరు రూపాలు.
ReplyDeleteఈ సమస్యని పూరించి క్రింద వున్న మంత్రాన్ని జపించి పడుకోండి. అన్నీ సర్దుకుంటాయి. మీకు మీరు మామాలుగా కనపడతారు. ;)
_____ శతమర్కటః
హరి-మర్కట-మర్కటాయ నమః