అవునసలు ఆకాశమే అందమైన అతివ ఎందుక్కాకూడదు?

అవునసలు ఆకాశమే అందమైన అతివ
ఎందుక్కాకూడదు?
తననిచూసి పుడమి తరుణి ఉడుక్కోవటం
ఎందుకవకూడదు?
పర్వాతాలు పైకి ఎదిగేది ఆ ఆకసాన్ని అందుకోవాలని
ఎందుక్కాకూడదు?
తరువులు పైకి సాగేది ఆ మగువ మీదికెగబ్రాకాలని
ఎందుకనుకోకూడదు?
వెన్నెలలు తన వయ్యారిమేని ఛాయలు,
చుక్కలు తన జడపూలు
ఎందుక్కాకూడదు?

తన సంపదలెంచగా నా తరమా!
ఆ వనరులెంచగా నీ తరమా!
ఎంతనేతలల్లినా ఆకసానికున్నావన్నెలన్నీ
తేగలరా ఎవరన్నా?
వనకన్నె చిన్నబోదా
వన్నెవన్నెల మబ్బుకోకలుచూసి?
రంగురంగు రెక్కల పూలు కినుకపోవా
తన రంగులు చూసి?
ఎన్నిదిక్కులెదికినా ఆపతరమా
ఆశ్చర్యానుభూతిని ఎవరికైనా?

తన స్పందన వర్ణించగ తగునా
నా పదకవితా పటిమ!
తళుకు తారల హారాలు ఓ మారు,
నిశీధి ఛాయలు పలుమార్లు,
నిర్మల వదనాలు వేయిమార్లు,
వడగళ్ళవిసుర్ల వురుములోమారు,
అలవోకనవ్వుల అపురూపమేఘజలతారు అతిశయాలు
లెక్కలేనన్నిమార్లు,
అవేవీ కనరాని నిండునిశ్చల రూపు
వేవేలమార్లు.

తన సౌందర్యం రూపుదిద్దగ చాలునా
ఏ మేటిచిత్రకారుడైనా?
ఏచోట మొదలిడి ఏ రంగు కలిపి
ఏ కుంచెవాడి తనని చూపగలడు?
సరిగంచు చుక్కల బుటాపట్టు చీరలు,
చందమామ సింధురాలు,
క్రిందున్నవారి రాయబారాలు
మోసుకెళ్ళేటి పక్షిగుంపు బారులు,
మెరుపు కలల జవాబులు,
వలపు తాలూకు ఎర్రెర్రని తనువు అందాలు.

ఇపుడు మళ్ళీ అడుగుతున్నాను
అసలు ఆకాశమే అందమైన అతివ ఎందుక్కాకూడదు?