మూడు చెట్లు

అంగుళాలు, అడుగుల ప్రమాణంలో
నేను ఎదుగుతున్న దశలో, మా నాన్న
మూరెడు బారున్న ఓ వేపమొక్కని నాటారు
గుప్పెడు మట్టి చల్లిన ఊసు నాకెంతో గొప్ప ఈనాటికీనూ!

వసారా నిండా మనుషులు, మాటలు
పరుచుకుని ఉన్న సమయాల్లో
నేను, మొక్క ఏపుగా ఎదిగాము
మొక్క చెట్టు అయింది, నేను ఎదగటం నేర్చుకున్నాను.
చెట్టు నీడకి, నాన్న కాలక్షేపానికి లంకె పడింది,
వచ్చే పోయేవారి లెక్క తరిగిపోయింది, నాన్న నేను మిగిలాము.
చెట్టుకి పూలు, పళ్ళు, కాకులు, ఆకులు క్రమం తప్పని కృత్యం
నాలోనూ తను పెంచిన కలలు, కళలు, లోకాలు, ఆచరణలు విస్తరిస్తూ...
వేప పండు, నాన్న మాట ఒకటే రుచిగా ఉండేవి.. నాన్నని ఒక వృక్షం గా దర్శించాను
తన మందలింపు, చేదు వేపాకు రక్షలా నన్ను కమ్ముకునేది
పందుంపుల్ల వాడేవారున్నారు ఇంకా.. తరుచు కొమ్మల మీద కన్నేసి ఉంచుతూ.
నాన్న మాటలు నేనూ పంచుతూ ఉంటాను..తరిచి నా చేతల మీద మనసు పడ్డవారికి.
వసారాలో నేను ఒంటరిగా పుస్తకాలు, కాగితాలు
పరుచుకుని ఉండే సమయాల్లో
చెట్టు, గాలి సందడి చేస్తాయి
నాన్న ఈ నడుమే జీవితం చాలించారు, నాలో తిరిగి పెంచడం నేర్చుకున్నాను- మరో మహా వృక్షంగా...!