జుగల్‌బందీ

చిందులు వేసే ఆకొకటి సీతాకోక చిలుక రెక్కల్లో చిక్కుకుపోయింది
బిత్తరపోయిన గోరువంక చిర్రున ఎగిరిపోయింది. 
చీకట్లు వీడకుండానే తిష్టవేసిన చిక్కటివాన పగటిరేడుకి దారి కాచినట్లుంది,
చిమ్నీ చుట్టూ దీపపు పురుగుల మాదిరిగా నిప్పుగూడు తెరకి గాలులు   

చిత్రమైన కచ్చేరీ:
డెక్ మీద డప్పుల్లా వాన జల్లులు,  
గట్టర్ పైపు వేణువులో నీటి ధారలు
తోచిన ఆటపాటలలో కూరుకుపోతూ పిల్లమూకలు

విచిత్రమైన మౌనం: 
నానిన పూరేకులు కురుస్తున్నాయి కుంపట్ల మట్టిలోకి; తోడుగా,
దొరికిన ధాన్యాలు పోగేసుకుని ఉడుతలు, పిచ్చుకలు
చెదిరిన మొక్కలు సర్దుకుంటూ తోటమాలులు

తెరిచిన కనుల్లో గుండె ని నింపుకుని తేరిపారా చూస్తే,
విరించి కదలాడినా, కృతులు నడయాడినా తనువూ తరిస్తుంది.
తరువుల దాపున ఆకాశ పందిరిలో తడినేల మీద
విరులు పిలిచినా, మొగులు కురిసినా మనసూ మయూరమౌతుంది.