పూవంత మోహమై

పున్నాగల వానలై, 
పారిజాతాల పాన్పులై
కొన్ని పూలు నేల కొరకే పూస్తాయి

మరి కొన్ని తావులీనుతూ
గాలిని వదలని మల్లెల, 
జాజుల పరిమళాల చిలుకరిస్తే
ఆగి ఆగి కదిలే వాయువులన్నీ 
వేణుగానాలై పోతాయి

నీటి ఒడిలో నిర్మలంగా పవళిస్తూ
తామర జాజరగా, 
కలువల కాంతిగా
ఆ పూలు మరి అలా విరియగానే
కొలనులన్నీ అలల నవ్వులే

పుష్పించని జాతులు ఉంటాయి తరువుల్లో
పంచవన్నెల పత్రాలు
తయారు చేసుకుంటాయి
సుమాల కాలాలు ముగిసాక
భూమిని కప్పుతూ
ఆకుల ముగ్గులు  వేస్తాయి
గాలులు అల్లరి చేతులతో
నీటిలో మునకలు వేయించటానికి
ఎడతెగక వీస్తుంటాయి
 
అప్పుడే అగ్ని పూలు
అకాశమంతా విచ్చుకుని మెరుస్తాయి,
తారలు విరిసిన నింగి
జిగిబిగి రంగులు విసురుతుంది

పంచభూతాల పూల వేడుకలో
కలదిరుగుతూ
నేనూ గమనిస్తాను
నా కనులు రెండూ
తరువులుగా మారాయని..
ఊహల పూలు రాలుతుంటే
హృదయపు గాలులు
సుమధుర భావనలు మోస్తున్నాయని...!