నిరాంతకం

పురాతనమే కావచ్చు ఈ చంద్రోదయం

కాస్త వెనుగ్గా రానున్న సూర్యోదయమూ...

చీకటి కమ్మిన హృదయాలు
నీడలో నివృతమైన పరిసరాలు

మరి కాస్త ప్రాచీన ఆచూకీకి

త్రోవ చూపవచ్చు

గమనించాలి, గుర్తించాలి, గమనం సాగించాలి

రిక్త హస్తాలు చాపగానే వెన్నెల నిండినట్లుగా

కనులు తెరవగానే కాంతి చేరినట్లుగా

గాలి, నీరు గలగలలాడుతూ

పూరేకుల్లో,  ఆకుదొన్నెల్లో
మబ్బుగిన్నెల్లో, అలల కుంచెల్లో

కొత్త పరిచయం చేసుకున్నట్లుగా

సరికొత్త పాత చిరునామాలు
గుండె నిండా రాసుకుంటూ ఉంటావు

నడవాలి, నర్తించాలి, ఆంతర్నేత్రం తెరిచి చూడాలి

సనాతనమే కావచ్చు ఆ ఆత్మావలోకనం

అనాది నిధనమనే హితవచనమూ...

తృప్తి, శాంతి పురివిప్పి

చేతనలో, చింతనలో

స్వరంలో, స్పందనలో

నిత్య చలనం గావించినట్లు
సతతం అనునయ స్పర్శనిచ్చే విశ్వజాడలు

ఆత్మ నిండా పరుచుకున్న స్థితిలో ఉంటావు