మరువం
మంచు మీద రవ్వల పొడితో ముగ్గులు వేసినట్లుగా ఉంది.
నక్కి కుట్లు వేసిన నేలకి జరీపోగులా ఆ వెన్నెల ..
snowతనం నూతనమా?
బుట్ట గౌను కొసలు మెలితిప్పే చిన్ని వేలు
చేతిలోకి తీసుకుని
అమ్మ అద్దిన తెల్లని స్నో ముద్ద
మెత్తగా నలిగేది
ఇపుడు చేత పట్టిన మంచు ఉండలా
కవ్వపు కొసలకి అంటిన వెన్నలు
చాపిన అరచేత ముద్ద చేసి
అద్దిన మామ్మ కనులలో
గుట్ట పడినదేదో
మనసుకి తిరిగి చూపుతున్న ఈ ధారలు
ఆగక కురిసి, కురిసిన చోటే కూలబడి
కొమ్మకి అలుముకుని
కొసలలో గట్టిపడి
చెట్టులన్నీ బుట్ట గౌనులు తొడిగిన పాపాయిల వలె
తెలవారి వెలుగులో తేలిన
చిట్టి పాదాల గురుతుల్లో, మెరుపుల్లో
నావేలే ఆ చిన్నతనపు ఆనవాలు
and, it muffles the sounds
redesigns the disrobed branches
the drab surroundings vanish
a wish for more snow mornings
never goes unfulfilled,
coz' it's winter!!!
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)