వాడినవో, వడిలి రాలి పడినవో
జీవితం మీద పరుచుకుని
కొన్ని చివికినవి
మరిన్ని పరిమళం మాయనివీను..
అనుభవాల మొగ్గ తొడుగుతూనే,
యీ తరువు,
తన తనువు వున్నంత వరకూ మాత్రమే
నిరంతరం.
తన అనంతరం…
తదనంతరం
యెవరికీ చెందని బాటల్లో
రాలి, వాలి వుంటాయి.
జీవన సాగుకై వేరెవరో
స్వంతం చేసుకునే వరకూను.
మరి,
ఆపై తన వారెందుకు?
స్మృతులకి వీలునామాలెందుకిక?
No comments:
Post a Comment