కవులకే ప్రవేశం..

ఈ శీర్షిక చూసి కినుక వహించకండి మరి. కాబోయే కవులం అన్న ఆశగలవారం మేము. కాకలు తీరిన కవులు ఏదైనా చెప్తే వినాలనుకునేవారం. ఇక కవిత్వానికి గల అంశాలు ఎన్నున్నా భావ కవితలకి, అనుభూతి కవితలకి ఉన్నవి కొన్నే. అందులో అనురాగం, కలయిక, ఎడబాటు, విరహం, అలకలు తప్పనివి [నా వరకు]. అటుగా సాగినదే ఈ చిరు ప్రయత్నం.

అలాగే ప్రతి స్పందనకి మూలం ఒకటుంటుంది. బాంబే జయశ్రీ పాడిన ఈ ప్రణయ సంధ్య - మలయాళం పాట లోని మెలొడీ నన్ను వెంటాడుతూనే ఉంది. సుమారు మూడేళ్ళ క్రితం వచ్చిన ఈ పాటని గూర్చి ఆవిడ మాటల్లో "“The best song I have sung in recent times,” says Jayashri. “The song ‘Pranaya Sandhyayoru Vin Sooryan’ is a poignant melody. It haunted me for days..."

నాకు చదివి నచ్చిన కవితకి చిత్రం గీసుకోవటం అలవాటు. అందుకు వ్యతిరేకంగా నేను కొన్నేళ్ళ క్రితం గీసిన చిత్రం ఒకటి "విశ్వామిత్ర" లో వాడాను. అప్పట్లో ఆ చిత్రం మీద మంచి కవితలు వచ్చాయి. ఈ వసంత ఋతువులో ఓసారి అలా వ్యాఖ్యల్లో మిగిలిపోయిన వాటిని మీ ముందుకు తెద్దామని..మరి కొందరు ఆస్వాదించే వీలు కలిపిద్దామని..అలాగే మరెవరైనా ఇస్తే ఇక్కడ కలుపుదామనీను. నెనర్లు.

చిత్రం:

కొబ్బరిచెట్టుకి ఆనుకుని వున్న ఓ యువకుడు, నిండు పౌర్ణమి రేయిలో ఆ కొబ్బరాకుల వెనగ్గా వున్న చందమామ, ప్రక్కనున్న సన్నజాజి పందిరి ని ఆనుకుని స్వాప్నికావస్థలో వున్నట్లున్న యువతి. ఇరువురికీ నడుమ జాడలుగా పరుచుకునున్న వెన్నెల. వారిరువురి నడుమా పరుచుకునున్న ఆ కాంతి, ఒకరి నుండి ఒకరికి ప్రవహిస్తున్న అనురాగవాహినా అన్నట్లుగా వుంది.

*******************************
నా కవిత:

వెన్నెల్లో ముంచితీసిన సన్నగాలి కలాలు
కొబరాకు పత్రాలమీద నీకు లేఖలు లిఖిస్తే
చందురూడు నిన్ను కాంచి నివ్వెరపోయాడో
నీ మది దోచిన నను చూసి సంబరపడ్డాడో
సన్నజాజి వూగిసల చిరుస్వరాలు
నీ చెవి జూకాలకి సాటి అంటుంటే
నీకంటి కలల వర్ణాలు నా కలలసౌధానికి
మంచి గంధపు దూపాలు చదివిస్తుంటే
చెలియా నిను చేరిన ఈ ఇహం మరిచి
నా అహం విడిచి మళ్ళీ నీకు అర్పితమవనా?
సఖీ, నీదని నాదని ఏదీ లేదని తెలిసినదేదో,
మనది కానిదేదీ వలపు కాదనీ తెలిపినది

*************************
శ్రీలలిత

అమృతం వెన్నెల జల్లులా కురిసిన ఆ రాత్రి
వ్యక్తిత్వమే వెన్నుగా నిలబడిన ఆ మనోహరుని ఎదుట
సన్నజాజిలోని సన్నదనం, లాలిత్యం, మురిపెం, మోహం
ఆతనిని అల్లుకోవాలనే ఆశని ఒకటికి రెండింతలు చేస్తుంటే
స్త్రీ సహజసిధ్ధమైన సిగ్గు ముందుకెళ్ళడానికి మొగమాటపడితే
గ్రహించిన ఆ యువకుడు అందుకోవాలి కదా
ఆమె హృదయం లాంటి హస్తాన్ని...

ఎంత ఖేదం.. చెప్పరమ్మా మీరైనా వెన్నెల జల్లులు
ఊరుకున్నారేంటమ్మా కొబ్బరాకులు
అసలే సన్నజాజి గొంతు సన్నది
అయినా వినవలసింది హృదయాన్ని కదా...
ఇంకా ఎందుకీ వెనక ముందాటలు...

ఎంత దుర్మార్గమీ లోకం
అందరూ కన్నయ్య పక్షమేనా
ఏమిచ్చాడమ్మా మీకు
దొరికీ దొరకక ఊరించడం తప్ప...

సమయమేదీ సన్నజాజికి
తెల్లవారితె వాడిపోదా
ప్రభుని పాదాల వాలక
ధూళిలోనే కలుస్తుందా...

గొప్ప నోములే నోచిందిగా
తీవ్ర తపస్సే చేసిందిగా
ఇన్ని యేళ్ళు వేచి
ఇపుడు ఇంకా ఎదురుచూపేనా...

*************************
ప్రదీప్:

నారిని చూస్తూ నారికేళవృక్షానికి ఆనుకున్న నవయువకుడు
వెన్నెల వెలుగుల నీడలో సన్నగాలులు వీస్తూ ఆ వృక్షం
ఆ సన్నగాలికి కలయా నిజమా అని తెలియని మధురానుభూతిలో
ఎదుటపరుండిన సమ్మోహన సుందరాంగి
మన్మధుని విల్లుకైనా లొంగని అనిర్వచనీయ ప్రణయధ్యానంలో మునిగిన జంట
ఆ దృశ్యాన్ని చూచి భూమే పరవశమున మందగమనాన కదిలిందేమో
పున్నమి వెన్నెలకేనా ఈ భాగ్యమని
కన్నుకుట్టి దూసుకువచ్చే సూరీడుని ఆపే భూగమనం

ఎంతమందిని చూడలేదో ఇలాటి జంటలను ఆ పున్నమిరేడు
నారి - నారికేళం - పురుషుడు
నారి - సంద్రపుఅలలు - పురుషుడు
నారి - పర్వతశిఖరం - పురుషుడు
నారి - నదీతీరం - పురుషుడు
ప్రాంతమేదైనా, ఆ ఇరువురి నడుమ ప్రేమ పదిలమే ఆ వెన్నెల పందిరిలో

******************************************
భా.రా.రె:
నిండు పున్నమి రేపిన తాపము
యువతి మనమున రేగిన మోహము
మోహ విచలిత విరహ జవ్వని
తనువున రేగెను ఆరని మంటలు

ఆరని మంటల రేగిన జ్వలితము
వెన్నెల దారుల తోరణ మాలిక
రెప రెపలాడెడి కన్నియ మనసు
వింతగ వీచే మన్మధ గాలులు

మరువపు గాలుల చిందిన నీళ్లు (కొబ్బరి)
చిరు జల్లుల తడిసిన "విశ్వా"సము.

మన్మధిని వలలో లేడికూన చిక్కిందా
సన్నజాజి మరుల మన్మధుడు మధనపడ్డాడా?

************************************