కొందరున్నారు కదు ఇలా!?

నిన్నటి రాత్రే శుభ్రపరిచిన గిన్నెవైపుకి కనులుగా
అడుగులు స్థిరంగా కదులుతూ
మొన్నో మునుపో మిగిలిన కలదో కథదో
అక్షరాలు అస్థిరంగా మెదులుతూ
ఉదయాన్ని తేనీటితో తడమటానికి సిద్దపడతాను
మరిగే నీరు, పొంగే పాలు, విరిగిపడే పొడి, కరిగిపోయే చక్కెర
ఒక్కొక్క దశగా శ్రద్ధగా చూసుకుని కప్పులోకి వంచుకున్నాక-

కొనసాగింపులు వేగం పుంజుకుంటాయి,
కప్పుని కావలించుకున్నంత దగ్గరగా తీసుకున్నాక
ఊపిరిలోకి సాగే ఆవిరితో...

కప్పుని అడ్డంపెట్టుకుని కన్నీరు దాచిన ఊసు
ఇంకొకసారి పొలమారుతుంది
తదేకంగా టీ లోకి విసుగ్గా చూస్తూ
వదిలించుకున్న వ్యక్తి నీడ కప్పులో తేలుతుంది
మరొకసారి నవ్వుకి తెర తొలుగుతుంది

చురుక్కుమనే వేడితోనో, ఊదుకుంటూ తాగే రుచితోనో
ఇంకొక పది నిమిషాల సాగిపోతాయి
రోజులోకి సాగే ఊహలతో...

రోజూ ఎదురుచూపు విధిగా ఈ తంతుకి:
కొత్త ఆఘ్రాణింఫు కప్పు నుండి కావచ్చు,
ఖాళీ అవుతున్న కప్పు నింపుతున్న ఉత్సాహానిది కావచ్చు
రెండూ మారకపోవచ్చు, అయినా ఫర్వాలేదు...

తేనీటి సమయాలు, ఉదయాలు విసిగించవు
తప్పనిసరైతే తప్పా పంచుకోవాలనీ అనిపించదు

Song of Myself: అనువాదము: "నా కావ్యము"

WALT WHITMAN—SONG OF MYSELF (1891 edition)

పచ్చిక అంటే ఏమిటి? చేతుల నిండా పట్టి నాకు తెచ్చిస్తూ ఒక బిడ్డ అడిగాడు
ఎలా ఆ పిల్లవాడికి జవాబివ్వగలను?....వాడికి తెలిసినదాని కన్నా నాకు అదనంగా యేమీ తెలియదు
ఇది ఆశాజనకమైన పచ్చని పదార్థంతో నేసిన నా స్వభావానికి సూచిక అనుకుంటున్నాను
లేదా ఇది ప్రభువు చేతిరుమాలు అనుకుంటున్నాను
మూలల్లో ఎలాగోలా సొంతదారు పేరు కలిగి,
మనము చూసి గుర్తించి, ఎవరిదో చెప్పగలిగేలా
జ్ఞాపకార్థం గా విడిచిపెట్టబడిన సుగంధభరిత కానుకా?
లేదా, ఈ పచ్చికే శిశువు కావచ్చనుకుంటున్నా...పైరుపచ్చల నుంచి పుట్టిన బిడ్డని
లేదా ఏకరీతిగా ఉన్న గూఢ లిపి అక్షరాలనుకుంటున్నా
మరి దీనికర్థం, విశాలమైన భూముల్లోను ఇరుకైన మండలల్లోను మొలకెత్తడం ఒకలానే ఉంది
నల్లజాతి వారి నడుమ తెల్లవాఋ, కెనడావారు, టుకాహో వారు, కాంగ్రెసు వారు నడుమ ఎదుగుతూ
సంబంధాలు నడుపుతూ నేను అందరినీ ఒకేలా ఆదరించాను, స్వీకరించాను
మరిప్పుడు సమాధుల మీద కత్తిరించబడని రోమముల వలె కనిపిస్తుంది
చుట్టలుగా ఉన్న పచ్చిక, నిన్ను మృదువుగా వాడతాను
యువకుల వక్షస్థలము నుంచి బయల్పడ్డావేమో
వారు నాకు తెలిసిఉండి ఉంటే నేను వారిని ప్రేమించి ఉండేవాడిని
వృధ్ధుల వనితల నుంచి వచ్చావేమో, మరి
అమ్మ ఒడి నుంచి త్వరితంగా తీసుకుపోబడిన శిశువుల నుంచి వచ్చావేమో
మరిక్కడ నువ్వే తల్లుల ఒడివి
ముదుసలి స్త్రీల నెరిసిన తలల నుంచి రావడానికి ఈ గడ్డి చాలా ముదురు వర్ణం లో ఉంది
రంగు వెలిసిన వృధ్ధుల గడ్డం కన్నా గాఢమైనరంగులో ఉంది
లేత ఎరుపు అంగిళ్ళ లో మొలకెత్తడానికీ చిక్కనైన రంగుకలది
ఓ! నేను చాలా స్వరాలను గుర్తిస్తున్నాను
అవన్నీ అంగిళ్ళ నుంచి ఊరకనే వెలికిరావడం లేదని గ్రహిస్తున్నాను
ముసలివారివి, తల్లులవి, వారి ఒడి నుండి త్వరితంగా తీసుకుపోబడిన శిశువుల సైగలు,
చనిపోయిన స్త్రీల యువకుల సూచనలను తర్జుమా చేయగలగాలని అభిలషిస్తున్నాను
యువకులు వృధ్ధుల నుంచి యేమి వచ్చిందని అనుకుంటున్నావు?
స్త్రీలు శిశువుల నుంచి యేమి అయిందని అనుకుంటున్నావు?
వారంతా సజీవులుగా క్షేమంగా ఎక్కడనో ఒకచోట ఉన్నారు
అన్నిటికన్నా చిన్నదైన అంకురం నిజమైన మరణం అంటూ లేదని చూపుతుంది
మృత్యువు ఉన్నా జీవితాన్ని ముందుకు నడిపించింది తప్పా ముగింపు వద్ద బందీ చేయడానికి వేచి ఉండలేదు
జీవము కనపడగానే ముగిసిపోయేది
అన్నీ ముందరికీ వెలుపలికి వెళ్తాయి, మరేదీ పతనమవదు
ఎవరెలా అనుకున్నా చనిపోవడమన్నది చాలా వేరు, ఒక భాగ్యము
*****
Song of Myself
-------------------
A child said What is the grass? fetching it to me with full hands;
How could I answer the child? I do not know what it is any more than he.
I guess it must be the flag of my disposition, out of hopeful green stuff woven.
Or I guess it is the handkerchief of the Lord,
A scented gift and remembrancer designedly dropt,
Bearing the owner's name someway in the corners, that we may
see and remark, and say Whose?
Or I guess the grass is itself a child, the produced babe of the vegetation.
Or I guess it is a uniform hieroglyphic,
And it means, Sprouting alike in broad zones and narrow zones,
Growing among black folks as among white,
Kanuck, Tuckahoe, Congressman, Cuff, I give them the same, I receive them the same.
And now it seems to me the beautiful uncut hair of graves.
Tenderly will I use you curling grass,
It may be you transpire from the breasts of young men,
It may be if I had known them I would have loved them,
It may be you are from old people, or from offspring taken soon out of their mothers' laps,
And here you are the mothers' laps.
This grass is very dark to be from the white heads of old mothers,
Darker than the colorless beards of old men,
Dark to come from under the faint red roofs of mouths.
O I perceive after all so many uttering tongues,
And I perceive they do not come from the roofs of mouths for nothing.
I wish I could translate the hints about the dead young men and women,
And the hints about old men and mothers, and the offspring taken soon out of their laps.
What do you think has become of the young and old men?
And what do you think has become of the women and chil- dren?
They are alive and well somewhere,
The smallest sprout shows there is really no death,
And if ever there was it led forward life, and does not wait at the end to arrest it,
And ceas'd the moment life appear'd.
All goes onward and outward, nothing collapses,
And to die is different from what any one supposed, and luckier.
(Walt Whitman’s “Song of Myself” is the great American epic poem. The poem means so many things to so many different people, and its diversity and openness are its greatest strength. It has influenced almost every major American poet of the 20th century, including T.S. Eliot, Wallace Stevens, William Carlos Williams, Langston Hughes, Allen Ginsberg, and John Ashbery. It has also been profoundly important to writers of other nationalities, especially Latin American writers like Pablo Neruda and Jorge Luis Borges. In many ways, "Song of Myself" represents the best that American poetry has to offer. As the poem has taken on new life in other languages, it has been read less as a distinctly “American” poem and more as a universal evocation of a human self searching for definition in a quickly changing world.)

దీపపు స్తంభం

పగలు ఆ స్తంభం తాలూకు కదలికలుండవు
నిలువెత్తు శిలలా నిలుచున్న నీడలా నిశ్శబ్దం గా,
పొగమంచు లో పరుగుపెట్టే ప్రపంచం లో ఒంటరిగా. 
విసుగెత్తని గాలులు అక్కడక్కడే దొర్లుతాయి


చీకటి కమ్ముకొచ్చే సమయాల్లో
పరిసరాల్లో నిదానం మొలుచుకొచ్చి
దీపపు వెలుగులోకి దూసుకువస్తుంది.


స్తంభం లో చలనం వస్తుంది-
రెక్కలు రాల్చుకు ఒరిగే ఉసుర్లు ఉండవు కానీ,
మంచు తునకలు సెగకి కరిగి చుక్కలుగా
సవ్వడిని చిలరిస్తూంటాయి

వాహనాల వీపు మీద నీడలుగా
అటూ ఇటూ స్తంభపు ఉనికి తాపీగా తిరుగాడుతుంది
తప్పని నడకల పాదాలు నిలకడ తప్పి తూలుతాయి

అర్థరాత్రి వేళకి వలయాకారపు ప్రపంచం-
వింత వన్నెలో స్తంభానికొకటిగా చలిస్తుంది
నిదుర తాకని తనువులు ఎన్నోకొన్ని
కిటికీలు, కనులు తెరిచి పెట్టుకుని ఊరట వెదుక్కుంటాయి.

మీకు, మీ వారికందరకీ సంక్రాంతి శుభాకాంక్షలు

సంక్రాంతికి చంకలు లేపనివ్వని చలి, 
(1) శివరాత్రికి శివశివా అని పోతుందనేది, లేదా 
(2) ఉగాదికి ఊడ్చిపెట్టుకుపోతుందనేది: వాడుకలో ఉన్న సామెతలు.

కాబట్టి అందరం గబగబా భోగిమంటల పిండివంటల హడావుడితో శ్రామికులను కలేసిన వేడుకతో సంక్రాంతి కానిచ్చేసి, రథసప్తమికి చిక్కుడు ఆకులు తెచ్చేసుకుని పరవాన్నం నైవేద్యాలు పెట్టేసుకుని, శివయ్య తో జాగారం జరిపేసుకుని, ఉగాది కి హమ్మయ్య చలి పోయే అని నిట్టూర్చుదాము!

అందాకా మీకు, మీ అత్మీయులందరికీ అన్ని పర్వదినాలకీ కలిపి శుభాకాంక్షలు!!!

స్వరకల్పన

ఒక్కసారిగా ఊరంతా వెల్లవేసిన గోడలా-
పెళ్ళలుగా రాలిపడి
చిక్కగా పరుచుకున్న మంచుతో

రాలిన ఆకుల రంగులు
పిల్లల దుస్తుల్లో...
వాహనాల్లో కుదురుగా అమిర్చిన
పూల గుత్తులై పిల్లలు
రానున్న ఆమని కి
ఇంకాస్త చిక్కని ఎదురుచూపులు

ఆదమరిచి నిదుర పోనీయని గాలుల,
మూసిన తలుపులు తోసుకు వచ్చే
ఆకతాయితనాలు
చలిమంటలు పలు రూపులో
ఇంటింటా అఖండ దీపాలు

కొత్త రాగం కట్టమని
ఋతువుకొక పాట రాసుకొస్తూ ప్రకృతి-
గుప్పెడు విత్తులు వెదజల్లితే
గంపెడు రంగుల గుత్తులై విరిసే
బంతి పూలలా
మత్తు వీడని తలపులు
అక్షరాల బాణీలు కూర్చుకుంటూ ఇలా...

జాబిల్లి రాకలు/Melodies of Moon!

Moon in a rainwater puddle
This small dent on the road formed a puddle for moon to set in! A wow indeed!!!

Moon in forceps of tree!? 
The moon on 01/05/2015 night sky seemed being captured in the branches of tree- The peach color of moon and grey shade of branches are indeed a great color mix...the night sky hue is not any less in treating the eye.

Leaf Landed on Moon!
Yeah, true this fallen leaf finally had its mission accomplished... :) Landed on moon but in waters of a small rainwater puddle in the middle of the road!

 Moon riding in a Bat!
This time the moon choose to pick a bat-shaped puddle to get a ride to the earth!!! 

అంతిమంగా...

కరిగిన మైనం లో తనలోని తను చూసుకున్న మంట రూపు...
జీవితకాలం ఇలా వెలిగించిన వత్తిలా కాలుతూ, ఆయుష్షుని మైనం లా కరిగిస్తూ ఉన్నట్లుగా, అదిగో ఆ పక్కన అద్దం లో కనిపించిన ప్రతిబింబాలుగా కొన్నిసార్లు కొన్ని అనుభవాలు/అనుభూతులు ఇంకాస్త మెరుగ్గా వెలుగుతూ, హృదయాన్ని దీప్తివంతం చేస్తూ, కొన్ని ప్రేరణలు మనసు చీకటి లోకి జారిన వేళల్లో దీపశిఖలా నిలిచి బతుకుని వెలిగిస్తూ (This candle on breakfast table reflected in the mirror on the cupboard so philosophical way that I can't these musings once again!
This is when I first noticed the candle reflections as I sat right in front of in a rather wandered mind. With this realization my soul felt so peace and harmony...
అంతిమంగా

On the Sparrow from my Village

You little sparrow,
Ha, I could make you out….you are from my village.
That cute little nose and those elfin feathers… betray you.
But then, when I ask you if you have come alone,
Why are you so insolent, taking off without answering me?
As if you only have those dainty feathers?
Reconciling that you might not have noticed me,
I just crossed your way
But, no. You did not give even a cursory look at me.
I don’t know if I had changed with times
Or time had changed me,
You did not recognize me, for sure.
.
Let me make another trial.
Do you remember the other day
When you hurt your nose gory
Pecking at your own image in the mirror?
Can you recall my chasing you jumping on my feet
And catching you in your flight at last?
And when I left you free far off in the open
You teased me by coming home earlier than me?
.
Did you forget your taunting me once more
Playing with your mates on the posts
At the Jasmine garden of Booriyyagaru
When I went there to collect a few flowers
On that festive day
In a silk petticoat, salving my feet with saffron
And wearing ankle bells?
.
Do you remember
Your roaming around the place
When my granny was telling me stories
Picking all the grits thrown at you
By my sister Kamakshi?
.
Isn’t it you who protected the crop
Weeding out the pests in Ramannatata’s farm?
This is exactly how you dissed at me last time
When I wanted to check up with you
The lore I heard about you.
.
Though I left that place you stayed behind.
Maybe, you could not find a mate, like me,
to enchant you out to alien lands.
You were even greeting me
Whenever I came home for festival or vacation.
But suddenly, one day, when my brother Venu said,
“Did you hear, sister?
All the sparrows have disappeared suddenly.
They say, they might have been dead?”
I was so sad and depressed.
When I asked for the reason,
Everybody had given some reason or the other.
And, somebody had said it was due to the use of pesticides.
Well, why could you not convince them
That they were redundant so long as you were there?
.
And now after a long absence
Here in this cold country
In Fall,
You suddenly appeared and delighted me.
Oh! There is a flock around you.
Have you migrated here like me, perchance?
Hey, you are jeering at me in your wont way.
Thank heavens!
Have you recognised me?

*****
మావూర్లో అవతరించిన పిచ్చుకపై …
.
అవును నాకర్థమైపోయిందిలే,
నువ్వొచ్చింది మావూర్నుంచేనని
నీ బుల్లి ముక్కు, బుజ్జి బుజ్జి రెక్కలే నాకు గుర్తులు.
నువ్వొక్కత్తివే వచ్చావేమని పలకరిస్తే,
అవును అలా ఎగిరిపోతావేం
రెక్కలు నీకేవున్నాయని టెక్కా ఏంటి?
ఎందుకంటే కాలం నను మార్చిందో,
కాలంతో నేనే మారానో కానీ,
గమనించలేదేమోనని సరిపెట్టుకుందామన్నా,
మనసాగక నీ ముందుకొచ్చినా తప్పుకునేపోయావ్.
అంటే నువ్వు నన్ను గుర్తు పట్టలేదన్నమాట!
వుండు ఇంకొక ప్రయత్నం చేయనీ,
అద్దంలో నిన్ను చూసుకుని,
పొడిచి పొడిచి ముక్కంతా ఎర్రన చేసుకున్నావని,
గుర్తుందా? నువ్వు రెక్కలతో ఎగిరితే,
నేను కాళ్ళతో ఎగిరెగిరి చివరికి నినుపట్టి,
అల్లంత దూరాన వదిలివస్తే,
నాకన్నా ముందే తిరిగొచ్చి వెక్కిరించావ్.
పండక్కి పట్టూలంగా వేసుకుని,
పారాణి అద్దుకుని,
కాళ్ళగజ్జెలు పెట్టుకుని, పూలు కోసుకోను,
బూరియ్య గారి మల్లె తోటకొస్తే,
పందిరిగుంజలతో,
నీ వాళ్ళనేసుకుని స్తంభాలాటలాడుకుంటూ
మరోసారి వెక్కిరించావ్.
అమ్మమ్మ కాకమ్మ పిచికమ్మాంటూ కథలేవో చెప్తుంటే,
అక్కడక్కడే తిరుగాడుతూ
కామాక్షక్క విసిరిన నూకలన్నీ ఏరేరి తిన్నావ్.
రామన్న తాత పొలంలో నువ్వేనంటగా
పురుగులేరి పంట కాపాడింది,
ఇంకొన్ని విన్నవన్నీ మళ్ళీ నిన్ను
అడిగి తెలుసుకుందామంటే
అదిగో అలాగే వెక్కిరించావ్.
నేవెళ్ళిపోయినా నువ్వక్కడే వుండిపోయావ్,
మరి నీకు అవలేదేమో నాకులా పెళ్ళి.
వేసవికొచ్చినా, ఉగాదికొచ్చినా
కనిపిస్తూనేవున్నవుగా చాన్నాళ్ళు.
వేణు చెప్పాడు విన్నావేంటే అక్కా!
పిచ్చికలు చచ్చిపోయాయంటాని,
ఎంత బాధేసిందో, ఎందుకని అడిగితే
తలో మాటా చెప్పారు,
పురుగుమందుల ప్రభావమన్నారు,
అయినా నువ్వుండగా అవెందుకని
వాళ్ళనెక్కిరించకపోయావ్?
మళ్ళీ ఇంతకాలానికి ఈ చలి దేశంలో,
ఆకు రాలు కాలంలో,
భలేగా కనిపించావే,
బోలెడంత సంబరమైపోయింది.
వెంట పదిమందినేసుకొచ్చావ్,
నాలా వలస వచ్చేసావేంటి?
హమ్మయా గురుతుకొచ్చేసానేంటి,
ఎప్పటిలానే వెక్కిరిస్తున్నావ్?

Where else is my carkless repose?

.
Woods are my birth place
There are comrades every way
Silken carpets of green pastures
Delicate dangling of baby branches
Ornate flowery ornaments
Fluting whispering winds
Concerts of wings on flight
Choreography of cascading steps…
.
I am a contented soul in my dominion.
.
*****
.
అభయావాసం ఇంకెక్కడవుంది?
.
అడవి నా పుట్టినిల్లు
అడుగడుగున నేస్తాలు
పచ్చికబైళ్ళు పట్టుకంబళ్ళు
పూలసరాలు ఆభరణాలు
లేతరెమ్మలు వీవెనలు
గాలిస్వరాలు వేణువులు
ఎగిరే రెక్కల కచ్చేరీలు
కదిలే పాదాల నాట్యాలు
స్వస్థానాన నేను నవ్వే మనిషిని.
.

అపరాజిత: Invictus (by William Ernest Henley) కు స్వేచ్ఛానువాదం

ధృవం నుంచి ధృవం వరకు నల్లటి గొయ్యి మాదిరిగా
నన్ను కప్పేసిన ఈ రాత్రిలో
అజేయమైన ఆత్మని ఇచ్చిన
దేవుళ్ళందరికీ కృతజ్ఞత తెలుపుతాను

కఠినాత్మక జీవితపు అదిమిపట్టులో
నేను జంకలేదు, గట్టిగా రోదించలేదు
అనుకోని దెబ్బల తాకిళ్ళలో
రక్తసికమైనా నా తల వంచలేదు

ఇక్కడి క్రోధము కన్నీటికి అతీతంగా
అస్పష్టంగా భయభ్రాంతులు అగుపడుతాయి
అయినా కూడా, ఇన్నేళ్ళ బెదిరింపులు
నన్ను పిరికిగా మార్చలేదు, మార్చవు

ప్రయాణం యెలా అడ్డగించబడింది,
శిక్షల చిట్టా యెన్ని నేరాలతో నింపబడింది, అన్నది కాదు విషయం
నా విధికి నేనే యజమానిని
నా ఆత్మకి నేనే అధికారిని

(అనువాదం చేస్తున్నప్పుడు తెలిసింది మూలం లోని క్లిష్టత. నాకు అర్థమైనదేదో వచ్చిన భాషలో స్వేచ్ఛానువాదం చేసాను)

Invictus
BY WILLIAM ERNEST HENLEY

Out of the night that covers me,
Black as the pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,
And yet the menace of the years
Finds and shall find me unafraid.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate,
I am the captain of my soul.

[“Invictus” definition. A popular poem from the late nineteenth century by the English author William Ernest Henley. Invictus is Latin for “unconquered.” The speaker in the poem proclaims his strength in the face of adversity]

పక్షి రీతి ఎగురగలిగితే...


Female Brewer's Blackbird: Ain't I nice!!! నిజానికి ఆ ముక్కు కి ముందున్న రెండు మొగ్గల నడుమా ఆ మోము రావాలని చూసి చూసి ఇక అది అదిరి బెదిరి చెదిరి ఎగిరిపోతే మొత్తానికి కోల్పోతానని ఇలా I clicked and questioned...The original pose I imagined could have been a better rather BEST click. సౌందర్యారాధకులు ఇప్పుడు ఆ పిట్ట ఆ మొగ్గల కాడలకి ఊయల కట్టి ఊగుతూ పాడుతుందని ఊహించుకోండి... అపుడీ అందం ద్విగుణీకృతం అవుతుంది...

...2015...

మీ అందరకూ నా హృదయపూర్వక నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు...
యద్భావం తద్భవతి

మోడులైన చెట్లు చెప్తున్నాయి ఆమనిలో పచ్చని చివురేస్తాం,
మాకెందుకిక దిగులని.

బిరుసెక్కిన నేల నవ్వేసుకుంటుంది,
పచ్చ చీర నేతకి పోగులు పోగుచెసుకుంటూ...

ఆ పక్కనే కాంక్రీటు చీల్చుకుని ఈ మొక్క
మొక్క వేర్లని చీల్చుకుని పొడుచుకొస్తూ మరొక మొలక
చూసిన దిశని బట్టి రవ్వంత నీడ

నాలుగు రకాల జీవితేచ్ఛ చుట్టూ పరుచుకుని-
తరిచిన కొలదీ సేద తీర్చే కొండంత ఊరట ఒండ్రుగా ప్రవహిస్తూ... 

ఎవరి జీవితం వారికి స్వాగతిస్తూ ద్వారాలు తెరుస్తుంది